Wtorek, 25 lutego 2025 r.
Wyrok w sprawach połączonych C-146/23 Sąd Rejonowy w Białymstoku i C-374/23 Adoreikė (LT)
Sądy z Polski i Litwy skierowały do Trybunału Sprawiedliwości pytania dotyczące zgodności krajowych przepisów dotyczących ustalania wynagrodzeń sędziów z prawem Unii Europejskiej.
W Polsce ustawa – Prawo o ustroju sądów powszechnych przewiduje, że zasadnicze wynagrodzenie sędziów jest ustalane przy uwzględnieniu średniego wynagrodzenia podawanego przez Główny Urząd Statystyczny. Jednak trzy epizodyczne ustawy „okołobudżetowe” zmieniły metodę rewaloryzacji wynagrodzeń sędziów w latach 2021, 2022 i 2023. To szczególne rozwiązanie uzasadniono ograniczeniami budżetowymi związanymi z pandemią Covid-19 i skutkami agresji Rosji na Ukrainę.
Kwestionując tę zmianę, sędzia Sądu Rejonowego w Białymstoku zażądał kwoty odpowiadającej różnicy między wynagrodzeniem, które otrzymał, a wynagrodzeniem, które byłoby mu należne, gdyby podwyżka nie została „zamrożona”.
Na Litwie dwóch sędziów wniosło pozew o odszkodowanie przeciwko temu państwu członkowskiemu. Twierdzą, że poziom ich wynagrodzenia zależy bezpośrednio od woli politycznej władzy wykonawczej i ustawodawczej. Ponadto skrytykowali brak prawnego, obiektywnego mechanizmu ustalania wynagrodzenia, które byłoby godne sędziów, współmierne do ich obowiązków i porównywalne z wynagrodzeniami przedstawicieli innych prawniczych.
Komunikat prasowy zostanie opublikowany po ogłoszeniu wyroku.
Środa, 26 lutego 2025 r.
Wyrok w sprawie T-197/24 eBilet Polska przeciwko EUIPO
eBilet Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie domaga się stwierdzenia nieważności decyzji drugiej izby odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) w przedmiocie zgłoszenia graficznego unijnego znaku towarowego „eBilet”. Spółka żąda ponadto przekazania sprawy do EUIPO w celu umożliwienia mu zmiany decyzji co do istoty sprawy i zarejestrowania rozpatrywanego znaku towarowego dla wszystkich usług objętych zgłoszeniem.
Czwartek, 27 lutego 2025 r.
Wyrok w sprawie C-18/23 Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej
Pytanie prejudycjalne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach dotyczy warunków korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przez instytucje wspólnego inwestowania posiadające siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim.
Fundusz inwestycyjny, działający w formie spółki akcyjnej prawa luksemburskiego, wniósł o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Chciał ustalić, czy uzyskiwane przezeń dochody korzystają w Polsce ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.
Zdaniem funduszu mógł on skorzystać ze wspomnianego zwolnienia, ponieważ jest zarządzany wewnętrznie na podstawie zezwolenia udzielonego przez luksemburski organ nadzorczy nad rynkiem finansowym, zaś wyłącznym przedmiotem jego działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.
Stanowisko funduszu zostało zakwestionowane przez organ podatkowy, którego zdaniem fundusz nie spełnia ustawowego wymogu zwolnienia podatkowego, jakim jest bycie zarządzanym przez podmiot zewnętrzny. W związku z tym funduszowi odmówiono prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.
Pytanie gliwickiego WSA zmierza do ustalenia, czy regulacje krajowe ustanawiające wymóg zarządzania przez podmioty zewnętrzne jest zgodny z przepisami dyrektywy 2009/65/WE w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).
Wyrok w sprawie C-277/24 Adjak
Pytanie prejudycjalne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu dotyczy wykładni dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Pytanie to zmierza do ustalenia, czy jest zgodne z prawem UE rozwiązanie krajowe, które w przypadku postępowania dotyczącego określenia wysokości zobowiązań podatkowych spółki nie przyznaje statusu strony członkowi zarządu takiej spółki w sytuacji, gdy ta osoba w przyszłości może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki (w ramach odpowiedzialności solidarnej, o której rozstrzyga się w ramach odrębnego postępowania).
