Podstawą skierowania wniosków są ustalenia śledztwa prowadzonego w Wydziale Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej o sygn. akt 1001-14.Ds.33.2024, do którego postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2024 r. dołączono postępowanie o sygn. 1001-14.Ds.24.2022 w celu wspólnego prowadzenia tych postępowań z uwagi na zachodzącą łączność podmiotową oraz zasadę ekonomiki procesowej.

Zgromadzony w tym postępowaniu materiał dowodowy stwarza dostatecznie uzasadnione podejrzenie, że:

Sędzia Sądu Apelacyjnego w Warszawie Piotr Schab:

1. W okresie od dnia 19 listopada 2020 r. do dnia 5 lipca 2022 r. w Warszawie, jako funkcjonariusz publiczny – Prezes Sądu Okręgowego w Warszawie działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, wobec której wystąpiono do Sądu Najwyższego z wnioskiem w sprawie podjęcia uchwały w przedmiocie zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej, poprzez bezprawną odmowę dopuszczenia sędziego Igora Tuleyi do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie z powołaniem się na wykonywanie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2020 r. (sygn. II DO 74/20) zawieszającej Igora Tuleyę w czynnościach służbowych, wbrew wydanym postanowieniom TSUE z dnia 8 kwietnia 2020 r. (sygn. C-791/19) i z dnia 14 lipca 2021r. (sygn. C-204/21), wyroku TSUE z dnia 15 lipca 2021 r. (sygn. C-791/19) oraz postanowienia o zabezpieczeniu Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21 marca 2022r. (VII Pz 48/21), przekroczył swoje uprawnienia i działał tym samym na szkodę interesu publicznego i prywatnego Igora Tuleyi,  tj. o czyn z art. 231 § 1 kk.
2. W dniu 8 sierpnia 2022 r. w Warszawie, jako funkcjonariusz publiczny – Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, wobec której wystąpiono do Sądu Najwyższego z wnioskiem w sprawie podjęcia uchwały w przedmiocie zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej, przekroczył swoje obowiązki służbowe i działając w ramach wewnętrznego nadzoru administracyjnego nad Sądem Okręgowym w Warszawie i uchylił wcześniej wydaną na mocy postanowienia Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie z dnia 21 marca 2022r. (VII Pz 48/21) przez Prezesa Sądu Okręgowego w Warszawie decyzję z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dopuszczenia do pracy sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie Igora Tuleyi, czym działał na szkodę interesu prywatnego Igora Tuleyi – sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie wyrażającego się prawem wykonywania praw i obowiązków służbowych z tytułu pełnienia urzędu sędziego, tj. o czyn z art. 231 § 1 kk.

Sędzia Sądu Apelacyjnego w Warszawie Przemysław Radzik:

1. W okresie od dnia 21 grudnia 2020 r. do dnia 7 lipca 2022 r. w Warszawie, jako funkcjonariusz publiczny – Wiceprezes Sądu Okręgowego w Warszawie działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, wobec której wystąpiono do Sądu Najwyższego z wnioskiem w sprawie podjęcia uchwały w przedmiocie zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej, poprzez bezprawną odmowę dopuszczenia sędziego Igora Tuleyi do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie z powołaniem się na wykonywanie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2020 r. (sygn. II DO 74/20) zawieszającej Igora Tuleyę w czynnościach służbowych, wbrew wydanym postanowieniom TSUE z dnia 8 kwietnia 2020 r. (sygn. C-791/19) i z dnia 14 lipca 2021 r. (sygn. C-204/21), wyroku TSUE z dnia 15 lipca 2021r. (sygn. C-791/19) oraz postanowienia o zabezpieczeniu Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21 marca 2022r. (VII Pz 48/21), przekroczył swoje uprawnienia i działał tym samym na szkodę interesu publicznego i prywatnego Igora Tuleyi tj. o czyn z art. 231 § 1 kk.
2. W dniu 8 sierpnia 2022 r. w Warszawie, jako funkcjonariusz publiczny – Wiceprezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie –  działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, wobec której wystąpiono do Sądu Najwyższego z wnioskiem w sprawie podjęcia uchwały w przedmiocie zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej przekroczył swoje obowiązki służbowe i działając w ramach wewnętrznego nadzoru administracyjnego nad Sądem Okręgowym w Warszawie uchylił wcześniej wydaną na mocy postanowienia Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21 marca 2022 r. (VII Pz 48/21) przez Prezesa Sądu Okręgowego w Warszawie decyzję z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dopuszczenia do pracy sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie Igora Tuleyi, czym działał na szkodę interesu prywatnego Igora Tuleyi – sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie – wyrażającego się prawem wykonywania praw i obowiązków służbowych z tytułu pełnienia urzędu sędziego tj. o czyn z art. 231 § 1 kk.
3. W okresie od 2 lutego 2021 r. do 3 listopada 2021 r. jako Wiceprezes Sądu Okręgowego w Warszawie wykonując czynności z zakresu prawa pracy uporczywie naruszał prawa pracownicze sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie Igora Tuleyi wynikające ze stosunku pracy poprzez wydanie oczywiście bezzasadnych decyzji, mocą których sprzeciwił się podjęciu dodatkowego zajęcia przez sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie Igora Tuleyę w postaci: w dniu 2 lutego 2021 r. – decyzją nr K-110-4.26/21 w szkoleniu w ramach stażu urzędniczego w Sądzie Okręgowym w Warszawie, w dniu 10 września 2021 r. – decyzją K-1110-4.195/21 – podjęcia dodatkowego zajęcia w postaci prowadzenia zajęć dydaktycznych w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie i Szkole Prawa Procesowego „Ad Exemplum” w Warszawie, w dniach: 6 października 2021r. – decyzją K-1110-4.235/21, 18 października – decyzją K-111-4.247/21 oraz 3 listopada 2021 r. decyzją K-1110-4.260/21 podjęcia dodatkowego zajęcia w postaci prowadzenia zajęć dydaktycznych dla członków Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie i aplikantów adwokackich Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie a w dniu w dniu 20 lipca 2021 r. – decyzją K-1110-743/21 – nie udzielił mu urlopu wypoczynkowego, co w efekcie skutkowało niemożnością swobodnej realizacji posiadanych przez sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie Igora Tuleyę jego uprawnień pracowniczych w postaci możliwości prowadzenia zajęć dydaktycznych oraz korzystania z urlopu wypoczynkowego, tj. o czyn z art. 218 § 1a k.k. w zw. z art. 12 § 1 kk.

Pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej zgodnie z art. 181 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wymaga wyrażenia zgody przez właściwy sąd dyscyplinarny. We wniosku o uzyskanie tej zgody należy wykazać, że zgromadzony materiał dowodowy daje podstawę do przedstawienia sędziemu zarzutu popełnienia przestępstwa.

W prowadzonym postępowaniu Wydział Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej zebrał pełny materiał dowodowy, a do zakończenia sprawy niezbędne jest wydanie postanowienia o przedstawieniu Piotrowi Schabowi i Przemysławowi Radzikowi zarzutu popełnienia przestępstwa i wykonanie czynności z ich udziałem.

pk.gov.pl