Postanowienie z dnia 29 września 2021 r., V KZ 47/21 wydane przez Sąd Najwyższy w składzie: Prezes SN Michał Laskowski (przewodniczący), SSN Jarosław Matras i SSN Marek Pietruszyński (sprawozdawca)

„Sąd Najwyższy, na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o Sądzie Najwyższym (…), pozostaje związany uchwałą trzech połączonych Izb Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r. (BSA I-4110-1/2020 (…), gdzie stwierdzono, że:
<<Nienależyta obsada sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. albo sprzeczność składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c. zachodzi także wtedy, gdy w składzie sądu bierze udział osoba powołana na urząd sędziego Sądu Najwyższego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (…). Cytowanej uchwale nadano moc zasady prawnej, co oznacza, że jest nią związany każdy skład Sądu Najwyższego dotąd, dopóki nie nastąpi odstąpienie od niej określone w art. 88 ust. 2 ustawy o SN>>.
Do dnia rozpoznania niniejszej sprawy od stosowania wyżej powołanej uchwały nie odstąpiono w trybie przewidzianym w ustawie, co oznacza, że zachowuje ona moc obowiązującą. Również stan prawny obowiązujący w dacie jej podjęcia nie uległ dotąd zmianie (…) z uwagi na udział w procesie powoływania w Polsce sędziów takiego organu, jakim jest Krajowej Rady Sądownictwa, w składzie ukształtowanym nowelą z 2017 r. (w efekcie czego organ ten nie jest niezależny od władzy wykonawczej i ustawodawczej) – osoba powołana na urząd sędziego orzekając w określonej sprawie nie stanowi niezależnego i bezstronnego sądu ustanowionego ustawą w rozumieniu art. 6 ust. 1 EKPC. (…) Skoro Marek Motuk, Antoni Bojańczyk i Igor Zgoliński uzyskali nominacje na stanowiska sędziów Sądu Najwyższego na skutek rekomendacji Krajowej Rady Sądownictwa, której kształt został określony ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. (…), a następnie wydali zaskarżone postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania po uchyleniu prawomocnego wyroku, to stosownie do uchwały połączonych trzech Izb Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r. postanowienie to jest obarczone wadą w postaci nienależytej obsady sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. i dlatego należało je uchylić. Ponieważ zaś w sprawie – jak wskazano wcześniej – nie stwierdzono spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek zastosowania środka zapobiegawczego, odstąpiono od wydania orzeczenia następczego.”