Mme Isabelle Lasserre

Le Figaro

Madame,

après avoir lu (dans le nr 162 de la révue « Politique Internationale ») l’entretien avec M. Mateusz Morawiecki, le PM de mon pays, accordé aussi au journal Le Figaro, je me sens obligé de vous présenter quelques de mes opinions.

Je me sens gêné d’ apprendre les mensonges et les manipulations pronocées par le chef du gouvernement polonais. Surtout dans deux domaines: les médias et la justice.

La justice, après les élections de 4 juin 1989, avait été reformée, les magistrats accusés de collaboration avec le régime communiste étaient obligés de changer de profession.

Les propos de M. Morawiecki ce sont des fantasmes. Aujourd’hui ¾ de juges n’a pas de 50 ans. La biologie est inévitable… Le stalinisme en Pologne s’était terminé en 1956.

La corruption des juges ! Je me sens, comme citoyen polonais, offensé par les propos mensongers du PM. Il est évident que parmis les 10 mille juges on peut trouver des personnes, qui ne devraient pas effectuer leures fonctions. Mais jusqu’à présent le système fonctionnait et la justice se débarassait des individus corrompus. Ce qui est scandaleux, c’est l’engagement des fonds publiques pour inciter une campagne médiatiques pour compromettre les magistrats. J’ai été indigné par les propos insultants les juges qu’on lisait sur les énormes panneaux d’affichage, loués par l’établissement fondé contre l’argent d’état. L’établissement créé pour defendre l’image de la Pologne à l’étranger !

Je dois ajouter, que selon le célèbre Rule of Law Index 2017-2018, le taux de résistance des tribunaux polonais à la corruption était très élevé – 0,86 (le degré de résistance maximum est de 1 point), contrairement au pouvoir législatif (0,56) ou exécutif (0,68).

L’ efficacité des tribunaux et des cours polonaises se situe à la moyenne parmis les pays de l’Union Européenne, mais, au cours de 2 dérnieres années, la période moyenne d’attente du verdicte s’est prolongée du 4,7 de mois au 5,4. Et le nombre (selon le Ministère de la Justice) des postes libres de juges a augmente du 479 en 2017 roku, au 745 à la fin de 2018.

Un autre aspect des propos de M. Morawiecki c’est l’acharnement avec lequel le parti Droit et Justice (sic!) essaie, dès premiers jours, affaiblir l’indépedence de la justice et des juges. Commençant de la démolition du Tribunal Constitutionnel, qui formait l’obstacle potentiel aux attaques à la justice (la Commission de Venise a rédigé un raport sur la situation du Tribunal Constitutionnel, critiquant les méthodes lointaines des règles acceptées dans les pays démocratiques), en passant par les lois soumettantes les cours au Ministre de la Justice (dont la loi sur la Cour Suprème renouvelée 7 fois!), par le retour à l’union presonnelle du Garde des Scauex et du Procureur Général, jusqu’à la réforme de l’office du Parquet : à tout moment le Procureur Général peut ingérer dans la procédure de chaque enquête. Son pouvoir est égal au pouvouir du PM.

Et chaque lois, qui avait pour le but la soumission de la justice à l’exécutif, était procedée d’une manière, que la démocratie française ne connaît pas : par ex. au cours des débats éclairs (souvent – nocturnes) on attribuait aux députés dans la Diète 30 secondes pour prononcer leurs opinions ou poser une question aux auteurs de la loi. 30 secondes et microphone coupé par le président de la Chambre !

Il faut ajouter encore un detail : la construction de la loi sur la justice permet de poursuivre les juges inflexibles. Et ça se réalise ! À peu près une dizaine de parmis ces juges est convoquée par les magistrats disciplinaires.

Ce sont les details oubliés ou omis par M. Morawiecki.

Passons aux médias.

C’est vrai, la majorité de la presse polonaise est entre les mains des éditeurs étrangers. Mais les Polonais ne lisent pas ! Le tirage de grands journaux d’opinion ne dépasse pas 100 000 exemplaires. C’est la TV qui est le médium le plus important en Pologne. Et les chaînes gratuites de la TV publique sont accessibles librement dans tout le pays, par contre des canaux d’information privés ne sont accessibles que dans les chaînes payantes. La première parmis elles – TVN24 – appartient aux Americains. L’autre – Polsat – est la propriété d’un entrepreneur polonais, dont les affaires dans le secteur « énergie » et « télécommunication » dépendent de bonnes rélations avec l’état.

En Pologne la TV et la radio publique depuis trois ans réalisent une propagande comparable à celle des années 1981-88, à l’epoque de l’état de guerre. Les oppositions parlementaire et non parlementaire sont présentées comme l’ennemie non pas du parti au povoir, mais de la nation polonaise et de l’état polonais. Au cour de l’année 2018 le maire de Gdansk, Pawel Adamowicz, tué le 13 janvier dernier lors d’ un attentat, était attaqué par la TV national plus de 100 fois. Selon les analyses independentes 235 journalistes avaient été licenciés de la TV et de la Radio nationales (publiques), parmis eux la majorité de vrais professionnels.

Évidemment, pour pouvoir coloniser ces médias, le parti Droit et Justice a commencée par les changements des lois.

Pour terminer : toute cette allocution de M. Morawiecki est pleine de faux et de mensonges, dans d’autres domaines aussi. Je regrette, que vous avez accepté, Madame, cette partialité.

Sincèrement Votre

Piotr Rachtan

rédacteur du service Monitor Konstytucyjny (monitorkonstytucyjny.eu)

PS

À propos de la télévision publique (nationale):

Le co-fondateur de l’association „NEVER AGAIN”, Rafał Pankowski, a reçu le prix des droits de l’homme de cette année (le prix Paul Ehrlich et Gunther K. Schwerin, créé en 1998 par la American Anti-Defamation League pour honorer les personnes combattant l’antisémitisme en Europe.). Pour sa contribution à la lutte contre l’antisémitisme et la xénophobie, M. Pankowski a été attaqué à plusieurs reprises par les média et politiciens de droite. Le 24 janvier 2019, la chaîne TVP Info a qualifié Pankowski de l’un des types le plus pervers, qui accuse les Polonais de fascisme, voyage dans le monde et raconte des balivernes sur l’antisémitisme polonais, représente «le pire genre de Polonais qui vit de la haine envers sa propre patrie».Ce langage est une réalité quotidienne dans la TV nationale.

Tłumaczenie:

Szanowna Pani,

po przeczytaniu (w nr 162 przeglądu „Polityka Międzynarodowa”) wywiadu z panem Mateuszem Morawieckim, premierem rządu mojego kraju, udostępnionego także dziennikowi Le Figaro, czuję się w obowiązku podzielić się z Panią kilkoma moimi uwagami.

Jestem zażenowany czytając kłamstwa i manipulacje użyte przez szefa polskiego rządu. W dwóch dziedzinach, przede wszystkim: gdy chodzi o media i wymiar sprawiedliwości.

Sądownictwo, po po wyborach z czerwca 1989 roku przeszło reformę, sędziowie oskarżani o kolaborację z komunistycznym reżimem musieli zmienić zawód.

Słowa pana Morawieckiego to fantazmaty. Dzisiaj 3/4 sędziów nie przekroczyło wieku 50 lat. A biologia jest nieubłagana… Stalinizm skończył się w Polsce w 1956 roku.

Korupcja sędziów!

Jako obywatel polski czuję się obrażony kłamliwymi słowami premiera. Jest oczywiste, że wśród 10 tysięcy sędziów mogą znaleźć się osoby, które nie powinny objąć tych funkcji. Lecz aż do teraz system funkcjonował i wymiar sprawiedliwości pozbywał się jednostek skorumpowanych. Natomiast skandalem jest zaangażowanie środków publicznych w celu wszczęcia kampanii medialnej mającej na celu skompromitowanie sędziów. Byłem oburzony obraźliwymi słowami, które widniały na ogromnych billboardach, wynajętych przez fundację utworzoną za pieniądze publiczne. Fundację stworzoną dla obrony dobrego imienia Polski za granicą!

Muszę tu dodać, że według uznanego wskaźnika Rule of Law Index za lata 2017 – 2018 indeks odporności polskich sądów na korupcję był bardzo wysoki – 0,86 (maksymalna odporność na korupcję – 1), w przeciwieństwie do władzy ustawodawczej (0,56) i wykonawczej (0,68).

Przewlekłość postępowania przed sądami polskimi sytuuje je wśród krajów Unii Europejskiej pośrodku skali, choć średni czas oczekiwania na wydanie wyroku przedłużył się w okresie ostatnich 2 lat z 4,7 miesiąca do 5,6 miesiąca. Zaś liczba nieobsadzonych stanowisk sędziowskich (wg Ministerstwa Sprawiedliwości) wzrosła z 479 w 2017 roku do 749 w końcu 2018.

Inny aspekt słów pana Morawieckiego to zaciekłość, z jaką partia Prawo i Sprawiedliwość (sic!) próbuje, od pierwszych dni, osłabić niezależność sądów i niezawisłość sędziów. Poczynając od zdemolowania Trybunału Konstytucyjnego, bo stanowił potencjalną zaporę przed atakami na wymiar sprawiedliwości (Komisja Wenecka w swoim raporcie o sytuacji Trybunału skrytykowała metody dalekie od reguł przyjętych przez kraje demokratyczne), przechodząc przez ustawy uzależniające sądy od Ministra Sprawiedliwości (w tym ustawę o Sądzie Najwyższym nowelizowaną 7 razy!) po powrót do jedności personalnej Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego, aż do reformy samej prokuratury: w każdej chwili Prokurator Generalny może ingerować w przebieg każdego postępowania. Jego władza jest równa władzy premiera.

Każda ustawa, której celem było podporządkowanie sądownictwa egzekutywie procedowana była w sposób, którego demokracja francuska nie zna: po piorunujących debatach (często – nocnych) dawano posłom w Sejmie 30 sekund na wyrażenie opinii lub na zadanie pytania autorom ustawy. Po upływie 30 sekund marszałek wyłączał mikrofon!

Jeszcze jeden szczegół jest ważny: prawo o ustroju sądów powszechnych umożliwia ściganie niepokornych sędziów. I to trwa! Około 10 sędziów jest wzywanych przez rzeczników dyscyplinarnych.

O tych szczegółach pan Morawiecki zapomniał, lub je pominął.

Przejdźmy do mediów.

To prawda, że większość polskiej prasy jest w rękach zagranicznych wydawców. Ale Polacy nie czytają! Nakłady wielkich dzienników opinii nie przekraczają 100 tysięcy egzemplarzy. To telewizja jest najważniejszym medium w Polsce. A sieć telewizji państwowej jest dostępna w caałym kraju, w przeciwieństwie do odpłatnych kanałów informacyjnych, które są dostępne w abonamentowych sieciach kablowych. Najważniejsza spośród nich – TVN24, należy do Amerykanów. Kolejna – Polsat News – jest własnością polskiego przedsiębiorcy, którego interesy w sektorach energetycznym i telekomunikacyjnym są zależne od dobrych relacji z władzą państwową.

W Polsce od trzech lat TV i radio państwowe realizują politykę propagandy porównywalnej do propagandy z lat 1981 – 1988, w okresie stanu wojennego i po nim. Opozycje parlamentarna i pozaparlamentarna są przedstawiane jako siły wrogie nie tyle partii rządzącej, co narodowi i państwu polskiemu. W 2018 roku prezydent Gdańska Paweł Adamowicz, zamordowany w zamachu 13 stycznia, atakowany był przez TV państwową ponad 100 razy.

Według niezależnych analityków 235 dziennikarzy zostało zwolnionych z radia i TV państwowych.

Oczywiście, żeby móc skolonizować te media, Prawo i Sprawiedliwość zaczęło od zmiany prawa.

Kończąc: wypowiedź pana Morawieckiego jest pełna fałszerstw i kłamstw, także w innych dziedzinach. Szkoda, że zaakceptowała Pani taką stronniczość

Proszę przyjąć etc.

Piotr Rachtan

redaktor serwisu Monitor Konstytucyjny (monitorkonstytucyjny.eu)

PS

A propos telewizji publicznej (państwowej):

Twórca stowarzyszenia „Nigdy więcej” Rafał Pankowski, otrzymał w tym roku nagrodę praw człowieka (nagroda Paula Ehrlicha i Guntera K. Schwerina, ustanowiona w 1998 roku przez American Anti-Defamation League w uznaniu zasług osób zwalczających antysemityzm w Europie). Za jego wkład w walkę z antysemityzmem i ksenofobią pan Pankowski był wielokrotnie atakowany przez media i polityków prawicowych. 24 stycznia 2019 roku TVP Info (prowadzący: M. Ogórek i R. Ziemkiewicz) nazwała Pankowskiego ‘jedną z najbardziej nikczemnych person’, która ‘oskarża Polaków o faszyzm, jeździ po całym świecie i opowiada kocopały o polskim antysemityzmie’, należy do ‘najgorszego sortu Polaków, którzy żyją z nienawiści do własnej ojczyzny’.