Uchwała nr 1

Zgromadzenie Przedstawicieli Sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie wyraża oburzenie przebiegiem procedury opiniowania przez organ określany jako Krajowa Rada Sądownictwa kandydatów na sędziów sądów apelacyjnych i okręgowych, a także sędziów Sądu Najwyższego. W trakcie postępowania przed tym organem, którego obecny skład został wybrany z rażącym naruszeniem 187 ust. 1 Konstytucji, nie są brane pod uwagę opinie kolegiów i zgromadzeń właściwych sądów, oceny wizytatorów, ani też dorobek orzeczniczy i wyniki statystyczne kandydatów. Fakt oceniania kandydatów według kryteriów pozamerytorycznych rodzi uzasadnione podejrzenie dokonywania wyboru według klucza lojalności wobec władzy wykonawczej. Dokonywana w tym trybie pseudoocena nie tylko promuje osoby nie spełniające kryteriów awansu do sądów wyższej instancji, krzywdzi rzetelnych i pracowitych sędziów, ale i niesie wysokie ryzyko naruszenia prawa do rzetelnego procesu, o jakim mowa w art. 45 Konstytucji RP, art. 6 EKPC, czy art. 47 Karty Praw Podstawowych, co w połączeniu z szeregiem niekonstytucyjnych zmian w prawie doprowadzi do znaczącego obniżenia poziomu ochrony praw i wolności obywatelskich.

Uchwała nr 2

Krytycznie oceniamy planowane wystąpienie organu określanego jako Krajowa Rada Sądownictwa do Trybunału Konstytucyjnego, w celu legitymizacji własnego istnienia. Ponieważ obydwa wymienione organy od szeregu miesięcy swoimi działaniami zajmują się pogłębianiem stanu ustawowego bezprawia w Polsce, realizując wytyczne władzy wykonawczej i ustawodawczej zmierzające do politycznego podporządkowania wymiaru sprawiedliwości, wydane w tej sprawie orzeczenie będzie przykładem działania typu „ręka rękę myje”. Działająca w obecnym składzie Krajowa Rada Sądownictwa na przestrzeni szeregu miesięcy w żadnym stopniu nie spełnia swojego konstytucyjnego zadania, jakim jest stanie na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów, co znajduje potwierdzenie w wynikach przeprowadzonej przez Forum Współpracy Sędziów ankiety. Powołani na przestrzeni ostatnich 3 lat członkowie Trybunału Konstytucyjnego wielokrotnie naruszali podstawowe zasady rzetelnego procesu m.in. poprzez doprowadzenie do sytuacji, w której dwóch sędziów-dublerów (sędziowie Cioch i Muszyński) orzekło we własnej sprawie. Jest żenujące i niedopuszczalne, aby najwyższy rangą organ sądowy w państwie nie przestrzegał podstawowych, wywodzących się co najmniej z czasów prawa rzymskiego, zasad prawidłowego sprawowania wymiaru sprawiedliwości. Podobnie należy ocenić dopuszczanie do orzekania sędziów-dublerów, czy manipulowanie składami orzekającymi przez osobę pełniącą funkcję Prezesa Trybunału Konstytucyjnego. W okresie ostatnich 3 lat Trybunał Konstytucyjny ze skutecznego strażnika Konstytucji został przekształcony w jeden z głównych instrumentów niszczenia praworządności w Polsce. Z powyższych względów łatwy do przewidzenia, jako że wydany na zamówienie polityczne, wynik oceny konstytucyjności Krajowej Rady Sądownictwa przez Trybunał Konstytucyjny nie zapewni temu organowi właściwej legitymizacji, ani też akceptacji w oczach sędziów i społeczeństwa.

Uchwała nr 3

Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie popiera w całej rozciągłości uchwałę nr 2 Zebrania Sędziów Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 16 listopada 2018 roku wyrażającą sprzeciw wobec stanowiska KRS z dnia 9 listopada 2018 roku. Stanowisko KRS, odnoszące się do Zarządzenia Prezesa Izby Karnej Sądu Najwyższego, Pana Sędziego Stanisława Zabłockiego, które sugeruje, jakoby Pan Sędzia był „niegodny urzędu sędziego”, należy uznać za przejaw skrajnie niegodziwego, podporządkowanego przy tym realizacji wyłącznie doraźnych celów politycznych, ataku ze strony tego organu na Człowieka, który nie dość, że całym swoim życiem zawodowym świeci przykładem wierności Konstytucji RP, to nadto dzięki swej mądrości, uczciwości, zaangażowaniu oraz etycznemu postępowaniu jest, i będzie po wsze czasy niedoścignionym wzorcem dla tych Wszystkich sędziów Rzeczypospolitej Polskiej, dla których sprawowanie wymiaru sprawiedliwości zgodnie z Jej podstawowymi zasadami ustrojowymi zapisanymi w Konstytucji stanowi najwyższą wartość w służbie sędziowskiej. Sugestia ta tym bardziej zaś zasługuje na potępienie, że zbiegając się w czasie ze stuleciem odzyskania przez Polskę niepodległości, skierowana została przeciwko Człowiekowi, którego zasługi w działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, są niepodważalne. Co więcej, po 1989 roku Pan Sędzia Zabłocki działał na rzecz rehabilitacji tych, którzy za Wolną i Niepodległą Polskę złożyli ofiarę życia, czego jednym z wielu przykładów jest doprowadzenie przez Pana Sędziego do rehabilitacji rtm. Witolda Pileckiego. Trudne do przecenienia zasługi Pana Sędziego Zabłockiego wyraźnie górują nad tymi, które położyło w tym względzie wielu innych, pozostając przy tym w oczywistej sprzeczności z działalnością tych wszystkich, którzy, uważając obecnie Pana Sędziego za osobąę „niegodną urzędu sędziego”, a w ostatnich latach sprzeniewierzyli się reprezentowałbym przez niego wartościom.

Uchwała nr 4

Zobowiązujemy Prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie do opublikowania niniejszych uchwał na stronie internetowej Sądu oraz przekazania ich: Prezydentowi RP, Ministrowi Sprawiedliwości, Przewodniczącemu Krajowej Rady Sądownictwa, I Prezes Sądu Najwyższego, Prezesom Sądów Apelacyjnych i Okręgowych. Jednocześnie upoważniamy stowarzyszenia sędziowskie do upublicznienia treści niniejszej uchwały poprzez przesłanie jej wyżej wskazanym podmiotom, a także do przetłumaczenia punktów 1-4 uchwały na język angielski, a następnie przesłania tłumaczenia zagranicznym organizacjom, instytucjom, fundacjom, stowarzyszeniom zajmującym się monitorowaniem praworządności oraz ochroną niezależności sądów i niezawisłości sędziów, w tym w szczególności: Krajowym Radom Sądownictwa państw europejskich, Trybunałowi Strasburskiemu, Trybunałowi Luxemburskiemu, Radzie Konsultacyjnej Sędziów Europejskich (CCJE – Consultative Council of European Judges), Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa (ENCJ – European Networks of Councils for the Judiciary), Fundacji Sędziowie dla Sędziów (Foundation Judges for Judges), Amerykańskiej Radzie Adwokackiej (ABA – American Bar Association), Komisji Weneckiej (European Comission for Democracy through Law), Stowarzyszenia Europejskich Sądziów i Prokuratorów na Rzecz Demokracji (MEDEL), Europejskiemu Stowarzyszeniu Sędziów (EAJ – European Association of Judges), Światowej Unii Sędziów (IAJ – International Association of Judges), (ICJ – International Comission of Jurists), Międzynarodowej Komisji Prawników (ICJ – International Comission of Jurists), Radzie Adwokatur i Stowarzyszeń Prawniczych Europy (CCBE – Council of Bars and Law Societes of Europe), Europejskiemu Stowarzyszeniu Sędziów Sądów Administracyjnych (AEAJ – Association of European Administrative Judges), Biuru Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (ODIHR – The OSCE Office for Democratic Institutions and Human Rights), Panu Nilsowi Muiżnieksowi – Komisarzowi Rady Europy ds. Praw Człowieka, Panu Diego Garcii Sayanowi – Specjalnemu Sprawozdawcy ONZ ds. Niezależności Sędziów i Prawników (Special Rapporteur on the Independence of Judges and Lawyers), Radzie Praw Człowieka ONZ (UNHRC – United Nations Human Rights Council), Amnesty International, Międzyregionalnemu Instytutowi Badania Przestępczości i Wymiaru Sprawiedliwości Narodów Zjednoczonych (UNICRI – United Nations Interregional Crime and Justice Research Institute), Europejskiemu Instytutowi Prawa (ELI – European Law Institute), Instytutowi Prawa Europy Centralnej i Wschodniej (CEELI Institute – Central and East European Law Initiative), Amerykańskiej Agencji Rozwoju Międzynarodowego (USAID – United States Agency for International Developement).

Wyniki głosowania

I. 75 za, 5 przeciw, 3 wstrzymujące się;
II. 73 za, 5 przeciw, 5 wstrzymujące się;
III. 76 za, 3 przeciw, 3 wstrzymujące się;
IV. 73 za, 7 przeciw, 3 wstrzymujące się;