„[…]stoję dzisiaj przed polskim narodem bosy, jako człowiek, jako Niemiec, obarczony wielkim, historycznym brzemieniem.” To skrót ze skrótu z przemówienia prezydenta Franka-Waltera Steinmeiera.
Boso i nie w ostrogach, pełen skruchy w imieniu tych, którzy go wybrali. A z nim Angela Merkel, która już dała zdecydowany odpór jakże – pozornie – kuszącej wizji rzuconej przez Netanjahu, że nie tylko tamto pokolenie Niemców jest winne Zagładzie.
Jeśli na tym ma polegać polityka historyczna Niemiec, to jestem za polityką historyczną.
Ale nie po to stosowaną, żeby pysznić się na wszystkie strony i wyciągać łapę po nienależne już odszkodowania. Może prezydent RP Andrzej Duda zapomniał, że koło historii obróciło się i nic tego nie zmieni, kiedy wygłaszał wiktymologiczno-tromtadrackie przemówienie, w którym owszem, mówił o winie, ale zapomniał dodać słówka bodajże o udziale II RP w rozbiorze Czechosłowacji. Szkoda, bo byłoby to wtedy przemówienie bardziej wiarygodne.
Jest w tym wszystkim jednak coś pięknego i dającego nadzieję. Niemcy nas nie opuszczą. Nie oleją nas, jak część współczesnej Europy i Trump. I oby nie zapomnieli o nas w godzinie próby, kiedy ważyć się będzie demokracja, czyli europejskość po naszej stronie Odry.
Jakub Tau
Od Redakcji: Próżno by szukać poruszającego zdania, rozpoczynającego wystąpienie prezydenta Niemiec, na oficjalnej stronie Andrzeja Dudy prezydent.pl, na której streszczono przemówienie F-W Steimeiera w ten sposób: „Prezydent Niemiec Frank-Walter Steinmeier podkreślił w swoim wystąpieniu, że „80 lat temu o tej godzinie na Wieluń spadło piekło – rozpętane przez niemiecki rasistowski obłęd i żądzę niszczenia”.
– Chylę czoła przed ofiarami ataku na Wieluń. Chylę czoła przed polskimi ofiarami niemieckiej tyranii. I proszę o przebaczenie – powiedział po polsku Frank-Walter Steinmeier.”
Dodajmy, że przemówienie wiceprezydenta USA Michaela Pence’a opublikowano na stronie prezydent.pl – w całości, nie pomijając ani jednego odniesienia do Boga (5 razy), Donalda Trumpa (3 razy) i Jana Pawła II (dwa razy).
