25 czerwca Sąd najwyższy opublikował odpowiedź, którą tego dnia Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracami Izby Karnej, pan sędzia Stanisław Zabłocki, przekazał na ręce pana sędziego Leszka Mazura (z Krajowej Rady Sądownictwa) w związku z wezwaniem do przekazania dokumentów, „…o których mowa w art. 37 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia o Sądzie Najwyższym”.

Sędzia Leszek Mazur, działając jako Przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa, w czwartek zwrócił się do sędziów Sądu Najwyższego, którzy na ręce Pierwszego Prezesa SN złożyli oświadczenia, w których wyrazili gotowość do zajmowania stanowiska sędziego SN zgodnie z zasadą nieusuwalności sędziów, przewidzianą w art. 180 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, o przedstawienie zaświadczeń stwierdzających, że są zdolni, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego.

Prezes Zabłocki w odpowiedzi na pismo podkreślił, że jego oświadczenie z dnia 27 kwietnia br. nie jest oświadczeniem, o którym mowa w art. 111 § 1 w zw. z art. 37 § 1-4 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym, do którego byłby zobowiązany dołączyć stosowne zaświadczenia.

W ocenie sędziego SN Stanisława Zabłockiego zasada nieusuwalności sędziów powinna mieć zastosowanie do sędziów Sądu Najwyższego, którzy pełnienie sędziowskiej służby rozpoczęli przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym.

– Jeżeli ta właśnie, konstytucyjna podstawa zostanie uznana za jedyną i wystarczającą do pełnienia mojej sędziowskiej służby społeczeństwu także i po dniu 3 lipca 2018 roku, gotów jestem nadal to czynić, zgodnie z moją najlepszą wiedzą i najgłębszym zaangażowaniem, tak jak czyniłem to przez ponad 27 poprzednich lat mej pracy w Sądzie Najwyższym – deklaruje Prezes Zabłocki.

Poniżej powiedź przekazana 25 czerwca do siedziby KRS.