Program dla Wymiaru Sprawiedliwości został przedstawiony w czasie 2 Kongresu Obywatelskich Ruchów Demokratycznych w Warszawie, 5 stycznia 2019 r. przez sędziego Waldemara Żurka, byłego rzecznika prasowego i członka Krajowej Rady Sadownictwa, byłego rzecznika Sądu Okręgowego w Krakowie.

Program dla wymiaru Sprawiedliwości

Należy podzielić zagadnienia na kilka etapów działania.

I. Etap Pierwszy
obrona istniejących jeszcze elementów niezawisłych sądów oraz niezależnych korporacji prawniczych gwarantujących obywatelom ochronę ich konstytucyjnych praw i wolności

1. Zapewnienie dokończenia konstytucyjnej kadencji przez I Prezes Sądu Najwyższego Prof. Małgorzatę Gersdorf oraz pozostałych Prezesów Izb Sądu Najwyższego. Niedopuszczenie do orzekania tzw. sędziów dublerów w Sądzie Najwyższym we wszystkich izbach Sądu Najwyższego powołanych przez tzw. neo Krajową Radę Sądownictwa. Sąd Najwyższy zadał pytanie prejudycjalne Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) do sprawy III PO 7/18 gdzie kwestionuje KRS jako organ nieprawidłowo ukształtowany, co skutkuje tym że jego decyzje, w tym nominacje sędziów, nie mają mocy prawnej.

2. Dopuszczenie do orzekania wszystkich sędziów SN którzy zostali bezprawnie usunięci poprzez ustawę dyskryminującą ich z uwagi na wiek.

3. Respektowanie wyroków TSUE jako gwarantujących pozostawanie Polski we wspólnej przestrzeni prawnej UE, a tym samym pozostawanie Polski w UE.

4. Ochrona sędziów sądów powszechnych, wobec których prowadzi się bezprawne przesłuchania, uruchamianie postępowań dyscyplinarnych i innych, bezprawne i pozamerytoryczne przenoszenie sędziów między wydziałami sądu (bez realnego prawa odwołania od tych decyzji’, tym samym powodując u nim i innych sędziów tzw. efektu mrożącego. Jest to możliwe przez właściwą reakcję Sądu Najwyższego skutkującą zahamowaniem tych działań.

5. Wspieranie szykanowanych z pobudek politycznych sędziów i prokuratorów oraz ich pełnomocników.

Etap Drugi
przywracanie niezależności instytucji ważnych dla państwa oraz pociągnięcie do odpowiedzialności osób, które swym działaniem bądź przez niedopełnienie obowiązków bądź przekroczenie uprawnień dopuściły się złamania Konstytucji

1. Przywrócenie ładu konstytucyjnego poprzez powołanie do Trybunału Konstytucyjnego sędziów prawidłowo wybranych oraz usunięcie tzw. dublerów oraz usunięcie z porządku prawnego orzeczeń podjętych z ich udziałem.

2. Powołanie komisji sejmowej ds. ustalenia osób odpowiedzialnych za doprowadzenie do kryzysu konstytucyjnego poprzez odmowę publikacji orzeczeń TK, zaprzysiężenie tzw. sędziów dublerów, przyjmowanie ustaw oczywiście sprzecznych z Konstytucją stosując często procedurę rażąco sprzeczną z zasadami prawidłowej legislacji oraz stosowanie różnorakich form represji wobec sędziów i prokuratorów oraz ustalenie osób odpowiedzialnych za te działania.

3. Przywrócenie instytucji niezależnej i zgodnej z Konstytucją Krajowej Rady Sądownictwa oraz usunięcie z zawodów prawniczych osób, które wzięły udział w niekonstytucyjnej procedurze oraz weryfikacja wszystkich decyzji organu powołanego sprzecznie z Konstytucją.

4. Rozliczenie wszystkich odpowiedzialnych za nadużycia władzy, w tym łamanie procedur sejmowych, bezprawne odwoływanie z pozamerytorycznych przesłanek prokuratorów, odwoływanie prezesów sądów i innych sędziów funkcyjnych, w tym przewodniczących wydziałów.

5. Usunięcie wszystkich politycznie powołanych na stanowiska różnych szczebli sędziów i prokuratorów oraz uruchomienie wobec nich postępowań dyscyplinarnych za złamanie sędziowskiej przysięgi, a wobec tych którzy złamali kodeks karny uruchomienie postępowań karnych

6. Przywrócenie niezależnej od Ministra Sprawiedliwości — Prokuratora Generalnego Krajowej Szkoty Sądownictwa i Prokuratury

Etap III
Powołanie instytucji „okrągłego stołu” dla wymiaru sprawiedliwości z udziałem sędziów, przedstawicieli wszystkich zawodów prawniczych oraz przedstawicieli nauki prawa i wszystkich organizacji obywatelskich zajmujących się wymiarem sprawiedliwości (także tych zdecydowanie krytycznych wobec sądownictwa) w celu wypracowania projektu rzeczywistych reform wymiaru sprawiedliwości:

1. Przekazanie tzw nadzoru administracyjnego Ministra Sprawiedliwości — Prokuratora Generalnego nad sądami niezależnemu I Prezesowi Sądu Najwyższego.

2. Dopuszczenie do odpolitycznionych mediów publicznych, po przywróceniu ich ustawowej roli, przedstawicieli trzeciej władzy. Równość władz musi oznaczać równość w dostępie do środków przekazu, które stanowią ważny kanał komunikacji władzy konstytucyjnej ze społeczeństwem.

3. Umożliwienie sądom prawidłowego wykonania ich obowiązków poprzez normalne obciążenie pracą sędziów poprzez ustalenie zasady, że każdy sędzia jest wspierany przez co najmniej jednego asystenta i sekretarza sądowego. Kadra pomocnicza musi być właściwie wynagradzana i stabilna.

4. Musi zostać przywrócona prawdziwa samorządność sędziowska, gwarantująca m.in. sędziom realny wpływ na wybór prezesów i dyrektorów sądów.

5. System losowego przydziału spraw nadzorowany obecnie przez ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego (SLPS) musi zostać przekazany niezależnemu podmiotowi takiemu jak I Prezes SN lub niezależna KRS.

6. Należy zreformować system biegłych sądowych.

7. Powrócenie do programu nagrywania każdej rozprawy w systemie audio-video i zaopatrzenia każdej sali rozpraw w odpowiedni urządzenia nagrywające.

8. Należy realnie zreformować procedury sądowe i prawo materialne przystosowując je do obecnego etapu rozwoju społecznego i najlepszych europejskich wzorców, uwzględniając zasadę sądu „przyjaznego dla obywatela”.

9. Wprowadzić profesjonalnie przygotowaną sądowa służbę medialną.

10. Należy, po przywróceniu niezależności Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, przeprowadzić likwidację instytucji asesora sądowego w obecnym kształcie

11. Należy stworzyć niezależną od polityki i polityków prokuraturę.

12. Należy propagować profesjonalną mediację, nowoczesne prawo rodzinne, ochronę konsumentów w tym tzw. frankowiczów i osób pokrzywdzonych klauzulami abuzywnymi (niedozwolonymi klauzulami umownymi).

13. Należy zaplanować i przeprowadzić likwidację strukturalnych zaległości w sądach i przewlekłości, która bardzo uderza w obywatela, który zdecydowanie zbyt długo musi czekać na sądowe rozstrzygnięcie.

14. Należy stworzyć system stałego przepływu informacji między profesjonalnymi prawnikami oraz obywatelami a sądem w celu eliminowania nieprawidłowości systemu wymiaru sprawiedliwości.