22 sierpnia 2018 r. do Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego wpłynęły dwa bardzo zbliżone w swej treści pozwy Sędziów Sądu Najwyższego Krzysztofa Cesarza i Andrzeja Siuchnińskiego, w których Sędziowie, reprezentowani przez profesjonalnych pełnomocników, domagają się ustalenia, że stosunek służbowy sędziego w stanie czynnym, istniejący w dniu 3 lipca 2018 r. między każdym z powodów a Sądem Najwyższym, nie wygasł z dniem 4 lipca 2018 r., lecz trwa nadal – informuje komunikat Rzecznika prasowego SN, SSN Michała Laskowskiego.

W pozwach został także zamieszczony wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia na podstawie art. 755 § 1 k.p.c. w związku z art. 730 § 1 k.p.c., w związku z art. 13 § 2 tego kodeksu, przede wszystkim przez wydanie postanowienia zakazującego Prezydentowi RP (a w określonych okolicznościach także Krajowej Radzie Sądownictwa) podejmowania jakichkolwiek czynności, które mogłyby prowadzić do powołania sędziów SN na miejsca „zwolnione” wskutek rzekomego przekształcenia się z mocy art. 111 § 1 ustawy o SN łączącego powodów z Sądem Najwyższym stosunku służbowego sędziego tego Sądu w stanie czynnym w stosunek służbowy sędziego w stanie spoczynku ze skutkiem w postaci pozbawienia powodów możliwości sprawowania władzy sądowniczej.

Powodowie oczekują, że – wobec wskazanej istotnej wadliwości regulacji prawnych zawartych w ustawie o SN oraz aktów urzędowych Prezydenta RP podejmowanych na podstawie tych przepisów – Sąd orzekający w sprawach wszczętych pozwami zastosuje bezpośrednio właściwe przepisy Konstytucji i przepisy prawa unijnego, pominie zaś wskazane przepisy ustawy o SN jako niezgodne z normami prawnymi wyższego rzędu.

W tym kontekście w pozwach sformułowano także wniosek o skierowanie przez Sąd, który będzie orzekał w sprawach, pytania do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, mającego na celu uzyskanie stanowiska Trybunału w kwestii możliwości odmowy zastosowania przepisów krajowych przewidujących kompetencje do rozstrzygania spraw danego rodzaju dla komórki organizacyjnej właściwego sądu, która nie działa z powodu niepowołania sędziów, którzy mają w niej orzekać.