29 czerwca Senat wybrał ławników Sądu Najwyższego i pozostawił bez dalszego biegu zgłoszenie kandydata na ławnika SN, które wpłynęło po terminie. Zgodnie z ustawą o Sądzie Najwyższym Senat wybiera ławników Sądu Najwyższego w głosowaniu imiennym. Na obecną 4-letnią kadencję senatorowie mają wybrać 36 ławników. Kandydatury mogły być zgłaszane do 24 maja 2018 r. przez stowarzyszenia, organizacje społeczne i zawodowe, a także co najmniej 100 obywateli, mających czynne prawo wyborcze. Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji pozytywnie zaopiniowała 13 spośród 15 kandydatów.
Po wyborze ławników marszałek Senatu przesyła niezwłocznie I prezesowi Sądu Najwyższego uchwałę Senatu w sprawie wyboru ławników i dokumenty ich dotyczące.
Dla ciekawych – stenogram z senackiej prezentacji:
(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 03)
(Posiedzeniu przewodniczy marszałek Stanisław Karczewski)
Marszałek Stanisław Karczewski:
Wznawiam obrady.
Bardzo proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.
(Rozmowy na sali)
(Głos z sali: Ciii…)
Dzień dobry.
(Senator Waldemar Sługocki: Dzień dobry.)
Szanowni Państwo Senatorowie! Panie i Panowie Senatorowie!
Za chwilę przystąpimy do rozpatrzenia punktu czterdziestego pierwszego, to jest do wyboru ławników Sądu Najwyższego. Po wysłuchaniu sprawozdania komisji zostanie zarządzona przerwa. Po przerwie przystąpimy do rozpatrzenia punktu czterdziestego porządku obrad i głosowania nad nim, a następnie odbędzie się głosowanie w sprawie wyboru ławników Sądu Najwyższego. Pozostałe głosowania odbędą się po rozpatrzeniu tych punktów.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu czterdziestego pierwszego porządku obrad: wybór ławników Sądu Najwyższego.
Szanowni Państwo!
W dniu 24 maja 2018 r. upłynął termin zgłaszania kandydatów na ławników Sądu Najwyższego. Marszałek Senatu przekazał zgłoszenia kandydatów wniesione w terminie oraz spełniające wymogi formalne do komendanta głównego Policji w celu zasięgnięcia informacji o kandydatach. Uzyskane od komendanta głównego Policji informacje o kandydatach wraz z dołączonymi dokumentami marszałek Senatu w dniu 25 czerwca 2018 r. skierował do Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji. Komisja po zapoznaniu się z tymi informacjami oraz po przesłuchaniu kandydatów przygotowała listę kandydatów wraz z opiniami o nich w zakresie spełniania wymogów określonych w ustawie o Sądzie Najwyższym. Lista kandydatów na ławników Sądu Najwyższego oraz opinie o nich zawarte są w druku nr 878.
Bardzo proszę sprawozdawcę Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, pana senatora Łukasza Mikołajczyka, o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji.
Senator Sprawozdawca Łukasz Mikołajczyk:
Dziękuję bardzo.
Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji dotyczące wyboru kandydatów na ławników Sądu Najwyższego. Wcześniej jeszcze chciałbym przedstawić sprawozdanie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji w sprawie stwierdzenia pozostawienia bez dalszego biegu zgłoszeń kandydatów na ławników Sądu Najwyższego.
Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia… stwierdzająca pozostawienie bez dalszego biegu zgłoszeń kandydatów na ławników Sądu Najwyższego. Senat Rzeczypospolitej Polskiej stwierdza pozostawienie…
(Głos z sali: Nie to sprawozdanie.)
(Marszałek Stanisław Karczewski: To nie to sprawozdanie.)
Tamto, dotyczące wyboru ławników, tak?
(Marszałek Stanisław Karczewski: Tak.)
Dobrze.
Sprawozdanie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji w sprawie kandydatów na ławników Sądu Najwyższego.
Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji na posiedzeniu w dniu 26 czerwca 2018 r., zgodnie z art. 96b ust. 4 Regulaminu Senatu, wskazuje kandydatów, których zgłoszenia zostały wniesione w terminie i spełniają wymogi formalne: Mariusz Konrad Kolankowski, Józef Kowalski, Anna Kuć, Małgorzata Kuśmierczyk-Balcerek, Mirosław Zbigniew Lasota, Jacek Karol Leśniewski, Roman Adam Markiewicz, Marek Sławomir Molczyk, Agata Pawlak, Aleksander Stefan Popończyk, Bogusława Rutkowska, Wojciech Szczepka, Eliza Anna Szepeluk, Joanna Witkowska, Agnieszka Inga Zielonka.
Jednocześnie, w zakresie spełniania wymogów określonych w ustawie o Sądzie Najwyższym, w oparciu o posiadane dokumenty oraz przeprowadzone przesłuchania, komisja pozytywnie opiniuje następujące kandydatury na ławników Sądu Najwyższego: Mariusza Konrada Kolankowskiego, Józefa Kowalskiego, Anny Kuć, Małgorzaty Kuśmierczyk-Balcerek, Jacka Karola Leśniewskiego, Romana Adama Markiewicza, Marka Sławomira Molczyka, Agaty Pawlak, Aleksandra Stefana Popończyka, Bogusławy Rutkowskiej, Wojciecha Szczepki, Elizy Anny Szepeluk, Agnieszki Ingi Zielonki.
Ponadto informuję, iż Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji negatywnie opiniuje kandydatury na ławników Sądu Najwyższego: Mirosława Zbigniewa Lasoty i Joanny Witkowskiej. Dziękuję bardzo.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos?
Pan senator Sławomir Rybicki, bardzo proszę. Później Barbara Zdrojewska.
Senator Sławomir Rybicki:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Panie Senatorze, chciałbym zapytać, czy podczas prac komisji, podczas przesłuchań kandydatów i w trakcie dyskusji analizowana była przyczyna, dla której, mimo że pierwszy sędzia Sądu Najwyższego wyznaczył pulę 36 miejsc na ławników mających orzekać w Sądzie Najwyższym, zgłosiło się tylko kilkunastu kandydatów, a tylko 13 zostało przez komisję zaakceptowanych jako spełniający kryteria, zresztą dość niskie kryteria. Czy jednym z powodów mogło być to, że według wielu opinii prawniczych ustawa o Sądzie Najwyższym jest niekonstytucyjna?
Marszałek Stanisław Karczewski:
I pani senator Barbara Zdrojewska. Bardzo proszę.
Senator Barbara Zdrojewska:
Dziękuję bardzo.
Ja chciałabym zapytać o kryteria, które państwo stosowali w trakcie przesłuchań ławników, a szczególnie chciałabym się dowiedzieć, w jaki sposób osoba, która w ogóle nie stawiła się na przesłuchanie, znalazła się w gronie rekomendowanych przez komisję. Dziękuję.
(Głos z sali: Zwykły przekręt.)
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję.
Pan senator Napieralski.
Senator Grzegorz Napieralski:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Panie Senatorze, jedno pytanie zadał już pan senator Rybicki, nie będę go powtarzał, ale mam 2 pytania dodatkowe.
Pierwsze pytanie. Chodzi mi o panią Joannę, której kandydatura nie została pozytywnie zaopiniowana, chociaż były wątpliwości co do tego, czy moglibyśmy głosować tak, czy też inaczej na posiedzeniu komisji. Proszę powiedzieć, czy możemy do tej sprawy wrócić. Bo to była jedna z osób najlepiej przygotowanych i naprawdę niesamowicie spełniająca warunki, które nakłada ustawa, a do tego kobieta z pasją i z naprawdę dużą wiedzą.
I drugie pytanie: czy nie ma pan poczucia, że niektóre odpowiedzi osób rekomendowanych, zaopiniowanych pozytywnie, no, jednak obniżały poziom naszego wyobrażenia o ławnikach? Bo jeżeli ktoś mówi, że doczyta, nauczy się albo że idzie, żeby się nauczyć… No, to jednak nie przystoi tak się zachowywać, kiedy chodzi o taką funkcję.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Bardzo proszę, Panie Senatorze.
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Dziękuję bardzo.
Na pierwsze pytanie, czy była analizowana przyczyna mniejszej liczby zgłoszeń, niż zakładano, odpowiadam: nie, nie była analizowana przyczyna mniejszej liczby zgłoszeń. Przesłuchanie dotyczyło tych osób, które się zgłosiły. Nie było również głosów dotyczących ustawy o Sądzie Najwyższym.
Jeżeli chodzi o pytanie drugie…
(Rozmowy na sali)
(Marszałek Stanisław Karczewski: Panie Senatorze, proszę nie przeszkadzać. Jeżeli pan chce komentować, to proszę to robić na zewnątrz.)
(Senator Jerzy Fedorowicz: Przepraszam.)
…pani senator Zdrojewskiej, to odpowiem, że podczas posiedzenia komisji nastąpiła oczywiście analiza dokumentów złożonych przez poszczególnych uczestników. Odbyła się też rozmowa, forma przesłuchania – ale od razu zaznaczam, że to przesłuchanie nie jest konieczne, nie jest obowiązkowe. I faktycznie, jedna z pań nie stawiła się na to przesłuchanie, ale ostatecznie komisja, po analizie dokumentów, zarekomendowała tę panią 3 głosami za, pozostałe osoby wstrzymały się od głosu.
I pytanie trzecie, pana senatora Napieralskiego, dotyczące jednej z kandydatek, mianowicie pani Joanny Witkowskiej. Panie Senatorze, faktycznie, pani Joanna Witkowska podczas rozmowy, przesłuchania powiedziała o swoim miejscu pracy, powiedziała o swojej pracy w Najwyższej Izby Kontroli – co nie zostało zaznaczone w kwestionariuszu – i o tym, że jest tam urlopowana, jest na urlopie bezpłatnym, a obecnie jest audytorem w Sejmie. A to są przesłanki – podczas posiedzenia komisji długo o tym rozmawialiśmy, wraz z panią mecenas – do tego, że taka osoba nie może być ławnikiem. To jest art. 60 pkt 2 i pkt 5, czyli: „Ławnikiem Sądu Najwyższego nie może być osoba – to podnosił tutaj pan marszałek Seweryński – wchodząca w skład organów, od których orzeczenia można żądać skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego” i „pracująca w urzędach obsługujących centralne organy państwa”.
Co do samych osób, które zostały przesłuchane, to, jak myślę, każdy z nas miał pewne odczucia. Ja referuję w tej chwili to, co było na posiedzeniu komisji, a nie swoje prywatne odczucia. O tym, Panie Senatorze, możemy jeszcze porozmawiać w kuluarach.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Jackowski. Bardzo proszę.
Senator Jan Maria Jackowski:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Mam pytanie do pana senatora: jakiego rodzaju uchybienia formalne tam, w tych zgłoszeniach się zdarzały?
I drugie moje pytanie: czy w ustawie jest zapisane – bo tak wynikałoby z niektórych pytań – że kandydaci na ławników mają się legitymować wybitną wiedzą prawniczą? Bo, o ile dobrze wiem, takiego zapisu w ustawie nie ma.
I czy panu senatorowi… Czy podczas obrad komisji była mowa o tym, że ławnicy, zgodnie z polską literaturą prawniczą, to są osoby, które przede wszystkim mają mieć zdolność prawną, przede wszystkim mają być oczywiście niekarane, pełnoletnie itd., ale również mają kierować się poczuciem sprawiedliwości? To jest główna przesłanka do bycia ławnikiem, ponieważ ławnik…
(Marszałek Stanisław Karczewski: Ale, Panie Senatorze, pan odpowiada na pytanie. Przepraszam, ale…)
Nie, ja zadaję pytanie, Panie Marszałku. (Wesołość na sali)
(Marszałek Stanisław Karczewski: Odnoszę wrażenie, że najpierw pan zadał pytanie, a teraz pan na nie odpowiada. I w trudnej sytuacji pan stawia senatora.) (Wesołość na sali)
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Powtórzył to samo.)
Nie… Tylko dokończę swoją myśl. Czy po prostu jest to tzw. element uspołecznienia wymiaru sprawiedliwości?
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
(Senator Jan Maria Jackowski: Dziękuję.)
Pani senator Jadwiga Rotnicka. Bardzo proszę.
Senator Jadwiga Rotnicka:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Panie Senatorze Sprawozdawco, chciałabym, aby pan ujawnił nazwisko osoby, która się nie stawiła na przesłuchanie, pomimo tego, jak pan twierdzi, że nie jest to obowiązkowe. Zaufanie do dokumentów może być różne… Może ta pani przedstawiła niepełne dokumenty, podobnie jak pani, której kandydaturę zaopiniowano negatywnie. My mamy głosować nad tymi kandydaturami i chcielibyśmy mieć pełną wiedzę. Dziękuję bardzo.
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Oczywiście.)
Dziękuję bardzo.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Sławomir Rybicki. Bardzo proszę.
Senator Sławomir Rybicki:
Dziękuję.
Panie Senatorze, chciałbym zapytać, czy w trakcie posiedzenia komisji, w trakcie oceny kandydatów na ławników, rozważano taką oto skomplikowaną sytuację. W przypadku skargi nadzwyczajnej będzie konieczna wykładnia wielu różnych gałęzi prawa – europejskiego, konstytucyjnego itp. Jeśli skład będzie 3-osobowy i 2 sędziów w tym składzie będzie miało odmienne zdanie, to rozstrzygać będzie głos niedoświadczonego, bez wykształcenia prawniczego czynnika społecznego. Czy takie hipotetyczne, ale bardzo prawdopodobne, scenariusze były rozważane?
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Bardzo proszę, Panie Senatorze.
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Odpowiadam na pytanie pana senatora Jackowskiego w kontekście wiedzy prawniczej. Ławnikiem absolutnie nie może być osoba, która jest czynnym prawnikiem. Ja może odczytam, jak to jest. Zgodnie z ustawą ławnikiem Sądu Najwyższego może być osoba, która: posiada wyłącznie obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i publicznych; jest nieskazitelnego charakteru; ukończyła 40 lat, a w dniu wyboru nie ukończyła 60 lat; jest zdolna, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków ławnika Sądu Najwyższego; posiada co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe. To są wszystkie wymogi. Tak jak pan senator tutaj słusznie zauważył, chodzi o to doświadczenie życiowe i o ten aspekt społeczny, który jest niezwykle istotny w tej kwestii.
A co do uchybień formalnych, Panie Senatorze, to podam kilka przykładów. I tak np. nie dołączono odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego – to było dość częste – nie dołączono oświadczenia kandydata, że nie jest prowadzone przeciwko niemu postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, nie dołączono zaświadczenia lekarskiego o stanie zdrowia, nie dołączono aktualnej informacji z Krajowego Rejestru Karnego… Brak oświadczenia kandydata, brak informacji z krajowego rejestru – to było najczęstsze. W jednym przypadku nie dołączono zdjęć kandydata, co też jest wbrew wymogom określonym w przepisie.
Odpowiadając na pytanie pani senator Rotnickiej, powiem, że osobą, która się nie stawiła, jest pani Agnieszka Inga Zielonka.
I odpowiedź na pytanie pana senatora Rybickiego: nie rozważano tej kwestii, którą podnosi pan senator.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Pani senator Barbara Zdrojewska.
(Senator Barbara Zdrojewska: Przepraszam, rezygnuję. Pan senator Marek Borowski był przede mną.)
Pan senator Marek Borowski.
Senator Marek Borowski:
Panie Senatorze, zaintrygowało mnie to głosowanie w tej ostatniej sprawie. Powiedział pan, że 3 senatorów było za tym, żeby zarekomendować tę panią, która się nie stawiła, a reszta się wstrzymała. A ta reszta to ilu senatorów?
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Już szukam…)
(Marszałek Stanisław Karczewski: To już koniec pytań. Tak? Koniec pytania?)
Tak. Krótkie, treściwe pytanie.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Jerzy Fedorowicz.
Po 3 pytania zadajemy, tak że jeszcze 2 senatorów.
Senator Jerzy Fedorowicz:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Panie Senatorze, pan był łaskaw wymienić wszystkie wymogi, które musi spełnić kandydat, ale nie wymienił pan wymogu niekaralności. Czy jest tam wymóg niekaralności? Z prasy, z mediów dowiaduję się, że byli kandydaci, którzy byli karani. Czy ten wymóg istnieje w przepisach, czy nie? Pan, mówiąc przed chwilą o wymogach, nie wymienił wymogu niekaralności. To na razie tyle.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Józef Zając.
(Senator Piotr Zientarski: Ja też mam pytanie.)
Senator Józef Zając:
Panie Marszałku, mam pytanie do sprawozdawcy. Czy to przesłuchanie było tak na poważnie, czy tak dla formalności, z żartem?
(Rozmowy na sali)
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Odpowiadając na pytanie pana senatora Borowskiego, powiem, że 3 senatorów było za i 6 senatorów wstrzymało się od głosu.
Odpowiadam na pytanie pana senatora Fedorowicza. Oczywiście jest taki wymóg. Reguluje to inny artykuł, art. 71. Dotyczy on tego, że odpowiednio stosuje się przepisy ustawy o ustroju sądów powszechnych. Tam jest wymóg niekaralności.
Odpowiadam na pytanie pana senatora Zająca. Myślę, że to, co robi Senat, zawsze jest na poważnie. Uważam, że to posiedzenie komisji było w pełni na poważnie. Dziwię się tylko, że tak mało senatorów przyszło na to posiedzenie, bowiem pan marszałek wystosował zaproszenie do wszystkich senatorów. Każdy z państwa mógł być na posiedzeniu.
(Marszałek Stanisław Karczewski: Tak, to prawda.)
Dziwi nas, że tak mała liczba senatorów dotarła na to posiedzenie. Pan marszałek 19 czerwca wystosował pismo do wszystkich senatorów z informacją o posiedzeniu komisji.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Mieczysław Augustyn zadaje pytanie.
Senator Mieczysław Augustyn:
Panie Senatorze, proszę powiedzieć, czy podczas przesłuchania na posiedzeniu komisji senackiej padały tak kompromitujące wypowiedzi, jakie cytują media.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Pan senator Antoni Szymański.
Senator Antoni Szymański:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Wśród warunków, które ma spełniać ławnik Sądu Najwyższego, jest warunek dotyczący nieskazitelności charakteru. Czy mieli państwo jakieś dokumenty w tym zakresie, np. opinie z miejsca pracy lub od organizacji społecznych, czy też było tylko oświadczenie tych osób, że są one nieskazitelnego charakteru? Co do innych kwestii, np. karalności czy niekaralności, to mamy dokumenty. A jak było w tej kwestii?
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Piotr Zientarski.
Senator Piotr Zientarski:
Pan senator Szymański nieco mnie wyręczył. Chcę zapytać, czy podczas przesłuchania kandydatów uświadomiono im, że przesłanka nieskazitelności charakteru nie jest tożsama z przesłanką niekaralności. Tu jest potrzeba zbadania postawy człowieka. Chodzi o postępowania dyscyplinarne, opinie środowiskowe, wywiady kuratorskie, a także zbadanie – zgodnie z prawem byłaby tu niekaralność – czy nie doszło do zatarcia. Człowiek po zatarciu skazania jest niekarany, ale to nie znaczy, że jest nieskazitelnego charakteru. Mamy tu do czynienia z pewnym ewenementem, czyli kandydatami na ławników Sądu Najwyższego, sądu o najwyższej randze, jeśli chodzi o problematykę prawną. Czy pod tym kątem szczegółowo, szeroko badano postawę, a właściwie życiorysy kandydatów? Na tym polega badanie nieskazitelności charakteru.
(Senator Czesław Ryszka: Nigdy o to nie pytano.)
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Bardzo proszę, Panie Senatorze.
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Odpowiadam na pytanie pana senatora Augustyna. Nie wiem, o jakich wypowiedziach medialnych pan senator mówi, więc może warto byłoby to uściślić. Trudno mi odpowiedzieć na to pytanie.
Jeśli chodzi o pytanie pana senatora Szymańskiego, to powiem, Panie Senatorze, że wynikało to bardziej z oświadczenia. Nie było dodatkowych dokumentów. Faktem jest jednak, że wielu z tych kandydatów zostało zgłoszonych przez różnego rodzaju fundacje i stowarzyszenia. Nie było żadnych dodatkowych dokumentów.
Odpowiadając na pytanie senatora Zientarskiego, powiem, że nie było dyskusji w zakresie uświadomienia. Tym bardziej żałuję, że pana z nami nie było, bo pewnie by pan to wszystkim uświadomił, Panie Senatorze.
(Senator Piotr Zientarski: Było posiedzenie komisji, które prowadziłem. Nie miałem możliwości.)
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dobrze.
To już wszystko. Tak?
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Tak.)
Pan senator Bogdan Borusewicz, pan marszałek. Proszę bardzo.
(Rozmowy na sali)
(Senator Piotr Zientarski: Czyli nie badano…)
Ale co miano badać?
(Senator Piotr Zientarski: Nie badano nieskazitelności charakteru.)
(Senator Bogdan Borusewicz: Panie Marszałku, mogę?)
(Senator Waldemar Kraska: Śmiało, śmiało.)
Panie Marszałku, bardzo proszę. Wszyscy czekają.
(Senator Bogdan Borusewicz: I ja czekam.)
Ja już mówiłem.
Pan senator Borusewicz.
Senator Bogdan Borusewicz:
Dobrze. Dziękuję bardzo.
Panie Senatorze, czy w świetle tego, że przy osobistym stawiennictwie… Jedna z kandydatek, która odpowiedziała na… Ona została wyeliminowana ze względów formalnych. Czy nie uważa pan, że trzeba wprowadzić przepis dotyczący osobistego stawiennictwa? To jest pierwsze pytanie.
Drugie pytanie: czy ktoś z tej trzynastki, szczęśliwej trzynastki, ma wykształcenie prawnicze?
(Marszałek Stanisław Karczewski: Nie może.)
Ja rozumiem, że nie ma warunku…
(Rozmowy na sali)
…wykształcenia wyższego, ale chcę wiedzieć, ponieważ nie ma tutaj informacji o wykształceniu i kierunku tego wykształcenia.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dobrze, dziękuję bardzo.
Pan senator Jerzy Czerwiński. Bardzo proszę.
Senator Jerzy Czerwiński:
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, mam jeszcze pytanie, w jaki sposób komisja sprawdzała wymóg posiadania jedynie polskiego obywatelstwa. Czy na zasadzie oświadczenia, czy zaświadczenia jakiejś instytucji lub organu?
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję.
I pan senator Jerzy Fedorowicz. Bardzo proszę.
Senator Jerzy Fedorowicz:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Właściwie moje pytanie zadał pan senator Zientarski – o badanie nieskazitelności charakteru.
Ja mam tylko takie pytanie, czy w czasie obrad komisji padały słowa, że czynnik społeczny to jest powrót do tamtych czasów, czy w ogóle na ten temat nie było mowy. Do lat ubiegłych, kiedy, jak się dowiedziałem, Lenin mówił, że nawet kucharka może sprawować władzę.
(Senator Jarosław Rusiecki: A co na to system amerykański, Panie Senatorze?)
Marszałek Stanisław Karczewski:
To już był koniec pytania, tak?
(Rozmowy na sali)
(Senator Jerzy Fedorowicz: Tak.)
Dziękuję bardzo.
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Dobrze.)
Bardzo proszę, Panie Senatorze.
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Odpowiadam na pytanie pana marszałka Borusewicza. Panie Marszałku, oczywiście rozważaliśmy i rozmawialiśmy w komisji o tym osobistym stawiennictwie, ale rozmawialiśmy również, przyznam, o modyfikacji karty – to oczywiście podlegało dyskusji – w której konkretnie podano by miejsce pracy. I wtedy pewnie ta pani z przyczyn formalnych już na etapie analizy formalnej zostałaby niedopuszczona, prawda? Tak że rozmawialiśmy, ale nie było stwierdzeń, że należy to zrobić.
Jeśli chodzi o wykształcenie prawnicze, to, Panie Marszałku, jeden z kandydatów ukończył studia podyplomowe: prawo dla doradców podatkowych…
(Senator Michał Seweryński: Byli ławnicy.)
…pozostali tego wykształcenia nie mieli, ale byli wśród nich doktorzy nauk humanistycznych, doktorzy etyki, filozofii. A więc takie osoby są.
Jeśli chodzi o pytanie pana senatora Czerwińskiego… Tylko na podstawie oświadczenia, które było w karcie.
A jeśli chodzi o pytanie pana senatora Fedorowicza… Nie było mowy o tym, o czym mówił pan senator.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Pan senator Mieczysław Aug980ustyn.
Senator Mieczysław Augustyn:
Panie Senatorze, wracam do swojego wcześniejszego pytania. Skoro pan nie wie, o jakie wypowiedzi pytam, to proszę bardzo… Czy rzeczywiście jest tak, jak media donoszą, że kilku kandydatów odpowiadało, że nie ma najmniejszego doświadczenia prawniczego, że…
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Nie musi.)
…jeden z nich mówił, że to kolejny etap w jego karierze może być, że chciałby zobaczyć, jak to jest na sali rozpraw, i zdobyć większe doświadczenie życiowe, inny mówił: mam czas i chęci, wiem, co dobre, co złe, bo nauczyły mnie tego dzieci w przedszkolu? Czy to prawdziwe wypowiedzi?
(Senator Jarosław Rusiecki: Proszę zacytować, z jakich mediów.)
Marszałek Stanisław Karczewski:
Pan senator Jerzy Fedorowicz.
Senator Jerzy Fedorowicz:
To będzie moje ostatnie pytanie, a dotyczy ono tego, że prawdopodobnie opinia publiczna nie do końca rozumie rolę ławników w Sądzie Najwyższym.
Panie Senatorze, czy była rozmowa o tym, jaki będzie miał wpływ na wyrok ławnik, który mówił, że czuje, że ma w sobie poczucie sprawiedliwości, jeżeli np. sędziowie zawodowi najwyższej klasy podejmą decyzję, która nie będzie się zgadzać z jego – jak to mówił – odczuciem, przeczuciem, że w nim jest poczucie sprawiedliwości.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Bardzo proszę, Panie Senatorze, o odpowiedzi na te pytania.
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Odpowiadam na pytanie pana senatora Augustyna. Panie Senatorze, nie pamiętam aż tak dokładnie wszystkich wypowiedzi. Tak jak mówię, cały czas ubolewam, że państwo nie przyszliście, pomimo zaproszenia marszałka, na to wysłuchanie.
(Senator Mieczysław Augustyn: Miałem posiedzenie komisji.)
Faktem jest, że jeden pan mówił o kolejnym doświadczeniu życiowym w swojej karierze. No, coś takiego powiedział, ale ten pan jest ławnikiem w innym sądzie, a więc jest to kolejny etap zdobywania doświadczenia, jakże ważnego doświadczenia, w karierze tego pana. Będzie też stenogram. Nagranie jest oczywiście na stronie Senatu. Można odtworzyć sobie tę część posiedzenia komisji, w której te wypowiedzi były, a więc zachęcam do tego.
Jeśli chodzi o pytanie pana senatora Fedorowicza, to nie było rozmowy na temat, o którym pan senator tutaj wspominał.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Więcej pytań już nie…
A, jeszcze pani senator…
(Głos z sali: …Jadzia Rotnicka.)
Nie wiedziałem, kto był pierwszy. Pani senator Jadwiga Rotnicka była pierwsza.
Senator Jadwiga Rotnicka:
Dziękuję bardzo.
Właściwie to nie jest pytanie, tylko pewnego rodzaju sprostowanie słów pana sprawozdawcy, który zwracał się do nas i mówił, że szkoda, że nie byliśmy na posiedzeniu komisji. Wynikało to po prostu z tego, że merytoryczne posiedzenia komisji odbywały się w tym samym czasie. To nie było lekceważenie, tylko niemożność. Dziękuję.
(Senator Piotr Zientarski: Oczywiście.)
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Pani senator Barbara Borys-Damięcka.
Senator Barbara Borys-Damięcka:
Dziękuję.
Panie Senatorze, czy kandydaci byli opiniowani przez służby? A jeżeli tak, to czy komisja ma na piśmie opinie tych służb dotyczące każdego kandydata? To jest pytanie pierwsze.
I pytanie drugie. Ile czasu każdy z kandydatów otrzymał na wypowiedź na swój temat, oczywiście poza tym, że odpowiadali, jak rozumiem, na zadawane pytania? Czy dostali jakiś limit czasu na samookreślenie się? Ile on wynosił? Dziękuję.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Czy jeszcze ktoś chce zadać pytanie?
(Senator Piotr Wach: Tak.)
Proszę bardzo, pan senator Wach. Bardzo proszę.
Senator Piotr Wach:
Zrozumiałem, że kandydatów – zresztą w sprawozdaniu o tym wspominano – było kilkunastu, bodajże 17, a senatorów, którzy byli tam obecni, było 9. Ile mniej więcej trwało posiedzenie komisji w tych warunkach?
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Bardzo proszę, Panie Senatorze.
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Dziękuję bardzo.
Odpowiadam na tę sugestię pani Rotnickiej: tak, przyjąłem to do wiadomości.
Teraz pytanie pani senator Borys-Damięckiej. Jeśli chodzi o służby, otrzymaliśmy pismo od zastępcy komendanta głównego Policji, skierowane do marszałka Senatu, dotyczące wszystkich kandydatów i tego, czy figurują oni w rejestrze. Z taką informacją mogliśmy się zapoznać.
Nie było ograniczeń czasowych. Pani Senator, nie było ograniczeń czasowych dla kandydatów. Mogli wypowiadać się swobodnie. Najpierw przewodniczący komisji zapytał, czy chcą coś opowiedzieć o sobie w kontekście tego, co napisali w kwestionariuszu i co już wiedzieliśmy, a następnie pojawiały się pytania, na które kandydaci odpowiadali.
Odpowiadam na pytanie pana senatora Wacha. Panie Senatorze, kandydatów było 15, a 14 się stawiło. Senatorów było 9. Całe posiedzenie trwało ok. 3 godzin.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator, pan marszałek Bogdan Borusewicz.
Senator Bogdan Borusewicz:
W stosunku do ilu kandydatów zastępca komendanta Policji wysunął jakieś zastrzeżenia?
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
Proszę, Panie Senatorze.
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Tak, Panie Marszałku, już odpowiadam.
Może powiem inaczej, tak żeby była jasność w kontekście tych zastrzeżeń. Zostały wypisane nawet wykroczenia. Jeżeli już się coś pojawiało, to były to głównie wykroczenia drogowe, różnego rodzaju punkty karne, które oni otrzymali, podane z odpowiednimi datami. Będzie mi łatwiej, jeśli policzę tych… Zaraz panu dokładnie odpowiem. W tym zbiorze – nie liczę punktów, Panie Marszałku – 5 osób w ogóle nie figuruje, a w przypadku pozostałych są to głównie wykroczenia drogowe i mandaty.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo.
(Senator Bogdan Borusewicz: Dodatkowe pytanie.)
Proszę bardzo, Panie Marszałku.
Senator Bogdan Borusewicz:
Rozumiem, że na 13 osób czy na 15 osób…
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Tak.)
…jedynie do 5 nie było żadnych uwag komendanta. A więc do 10 z nich… Do jakiego zbioru to pan odnosi? Dziękuję.
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Panie Marszałku, jeszcze raz powiem. Na 15 kandydatów 5 nie figurowało… nigdy nie miało do czynienia…
(Senator Bogdan Borusewicz: Rozumiem. O to mi chodzi.)
…z Policją i wymiarem sprawiedliwości.
(Senator Bogdan Borusewicz: Czyli 10…)
10 miało, z tym że w każdym przypadku dotyczy to różnego rodzaju sytuacji drogowych.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Proszę bardzo, pan marszałek Borusewicz.
Senator Bogdan Borusewicz:
Dobrze, jeszcze raz. Chciałbym uszczegółowić. Czy to prawda, że w stosunku do 1 kandydata była informacja, że był karany? Tak czy nie?
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Panie Marszałku, już odpowiadam.
Nie było informacji, że był karany. Był poszukiwany. Była podana data wszczęcia poszukiwania i data zakończenia, odwołano to z powodu przedawnienia. Taka była informacja.
(Senator Piotr Zientarski: No, przedawnienie…)
(Marszałek Stanisław Karczewski: To może zaginął?)
Ale nie był karany.
(Rozmowy na sali)
Marszałek Stanisław Karczewski:
Kto jeszcze chce zadać pytanie?
(Senator Bogdan Borusewicz: Ale…)
(Rozmowy na sali)
Tak czy nie? Pan senator…
(Senator Bogdan Borusewicz: Jeszcze, jeszcze.)
Jeszcze pan marszałek Borusewicz. Proszę bardzo.
Senator Bogdan Borusewicz:
W jakim trybie był poszukiwany? To był list gończy? No, w jakim trybie? Czy może zaginął i był poszukiwany przez rodzinę?
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Panie Marszałku, odpowiadam.
(Rozmowy na sali)
Tak.
Panie Marszałku, odpowiadam. Prawdopodobnie było to związane z wykroczeniem. Po 2 latach się przedawniło. Ja tylko zaznaczę, że tego pana nie rekomendowaliśmy.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Ten pan nie jest rekomendowany.
Czy są jeszcze pytania do pana senatora sprawozdawcy? Nie ma.
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Dziękuję.)
Bardzo dziękuję.
Do głosowania w tej sprawie, czyli w sprawie wyboru ławników Sądu Najwyższego, przystąpimy po przerwie w obradach.
A co teraz?
(Głos z sali: Pół godziny przerwy.)
Półgodzinna przerwa.
Czyli robimy przerwę, proszę państwa, do godziny…
(Rozmowy na sali)
Nie, nie, nie. Do godziny 10.10. Pół godziny to nie 20 minut.
Przerwa do godziny 10.10.
(Przerwa w obradach od godziny 9 minut 37 do godziny 10 minut 13)
Marszałek Stanisław Karczewski:
Wznawiam obrady.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu czterdziestego porządku obrad: stwierdzenie pozostawienia bez dalszego biegu zgłoszenia kandydata na ławnika Sądu Najwyższego.
Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przedstawiła projekt uchwały w tej sprawie, który zawarty jest w druku nr 880.
Bardzo proszę sprawozdawcę Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, pana senatora Łukasza Mikołajczyka, o przedstawienie sprawozdania komisji.
(Głos z sali: Senator jest nieobecny.)
Jest obecny. Jest, ja go widzę.
Proszę, punkt czterdziesty.
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Czterdziesty?)
Czterdziesty.
(Rozmowy na sali)
(Głos z sali: Ciii…)
Senator Łukasz Mikołajczyk:
Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Mam przyjemność przedstawić sprawozdanie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji w sprawie stwierdzenia pozostawienia bez dalszego biegu zgłoszeń kandydatów na ławników Sądu Najwyższego.
Komisja… Senat Rzeczypospolitej stwierdza pozostawienie bez dalszego biegu zgłoszeń kandydatów na ławników Sądu Najwyższego pierwszej kadencji: wniesionych po upływie terminu, czyli zgłoszenia Piotra Władysława Juchacza, zgłoszenia Stanisława Michała Lesienia, zgłoszenia Doroty Katarzyny Wójcik; niespełniających wymogów formalnych, czyli zgłoszenia Wiktorii Braun, zgłoszenia Beaty Zofii Dróżdż, zgłoszenia Roberta Gorgosza, zgłoszenia Ryszarda Kusiaka. Dziękuję bardzo.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.
Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie widzę i nie słyszę zgłoszeń.
Przystępujemy zatem…
(Głos z sali: Panie Senatorze, przepraszam, ale…)
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Tak?)
(Głos z sali: …to nie ten druk. Inny druk…)
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze…
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Jeszcze mamy jakieś…)
Jeszcze dopowiedzenie? To bardzo proszę, Panie Senatorze, może pan dopowiedzieć.
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Moment… Tutaj jeszcze…)
Jeszcze nie przystąpiliśmy do głosowania, więc jest to możliwe. Proszę bardzo.
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Już, tylko czekam na druk. Jeszcze momencik poproszę.)
Mam ogłosić przerwę?
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Nie.)
(Rozmowy na sali)
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Momencik, bo okazało się, że to nie ten druk.)
To był nie ten druk?
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Tak.)
To mamy do przeczytania jeszcze jeden druk.
(Rozmowy na sali)
Czterdziesty punkt…
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Tak, właśnie.)
Jest druk. To proszę, Panie Senatorze.
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Druk nr 880…)
Ja jeszcze sprawdzę: nr 880, tak.
(Senator Łukasz Mikołajczyk: Tamto to był druk nr 830, poprzednie sprawozdanie, więc prostuję, jeszcze raz…)
Tak, tak, tak. Bardzo proszę.
Senator Sprawozdawca Łukasz Mikołajczyk:
Sprawozdanie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji w sprawie stwierdzenia pozostawienia bez dalszego biegu zgłoszenia kandydata na ławnika Sądu Najwyższego.
Na podstawie art. 96b ust. 2 Regulaminu Senatu komisja przedstawia następujący projekt uchwały.
Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej stwierdzająca pozostawienie bez dalszego biegu zgłoszenia kandydata na ławnika Sądu Najwyższego.
Senat Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 162 §10 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych stwierdza pozostawienie bez dalszego biegu zgłoszenia kandydata na ławnika Sądu Najwyższego pierwszej kadencji, wniesionego po upływie terminu: zgłoszenia Tomasza Truskawy, dokonanego przez Stowarzyszenie Wolnego Słowa w Warszawie, które wpłynęło w dniu 11 czerwca 2018 r. Dziękuję bardzo.
Marszałek Stanisław Karczewski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy w związku z drukiem nr 880.
Czy ktoś z pań i panów, z państwa senatorów chce zadać pytanie? Nie widzę i nie słyszę chętnych. Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji projektem uchwały, stwierdzającej pozostawienie bez dalszego biegu zgłoszenia kandydata na ławnika Sądu Najwyższego; druk nr 880.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Za chwileczkę poproszę o podanie wyników… Proszę podać wyniki.
Coś niewiarygodnego, ktoś nie głosował.
Głosowało 57 senatorów, 55 było za, 1 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 12)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę stwierdzającą pozostawienie bez dalszego biegu zgłoszenia kandydata na ławnika Sądu Najwyższego.
Powracamy do rozpatrywania punktu czterdziestego pierwszego porządku obrad: wybór ławników Sądu Najwyższego.
Przypominam, że przed przerwą w obradach zostało przedstawione sprawozdanie komisji w tej sprawie.
Przystępujemy do głosowania w sprawie wyboru ławników Sądu Najwyższego.
Senat podejmuje uchwałę w tej sprawie w głosowaniu imiennym. Głosowanie imienne odbywa się przy użyciu kart do głosowania podpisanych imieniem i nazwiskiem senatora.
Do przeprowadzenia głosowania imiennego wyznaczam sekretarzy: senatora Aleksandra Szweda, senatora Waldemara Sługockiego i senatora Marka Pęka.
Za chwilę wyznaczeni senatorowie sekretarze rozdadzą państwu senatorom karty do głosowania imiennego.
Szanowni Państwo Senatorowie, karty do głosowania imiennego należy podpisać czytelnie – ponieważ „czytelnie” jest wyboldowane, czytam jeszcze raz: czytelnie – w lewym górnym rogu swoim imieniem i nazwiskiem. Karta niepodpisana lub podpisana nieczytelnie będzie traktowana jako karta nieważna.
Na karcie obok każdego nazwiska kandydata można postawić co najwyżej jeden znak „x”. Głos oddany na danego kandydata będzie nieważny, jeśli nie postawiono żadnego znaku „x” przy nazwisku kandydata lub postawiono więcej niż jeden znak „x” przy nazwisku kandydata.
Po wypełnieniu kart senatorowie wyczytywani w kolejności alfabetycznej będą wrzucać te karty do urny. Następnie zostanie zarządzona przerwa w obradach – od razu państwu mówię, że godzinna przerwa – w trakcie której senatorowie sekretarze dokonają obliczenia głosów oraz sporządzą protokół głosowania imiennego.
Teraz bardzo proszę senatorów sekretarzy o rozdanie kart do głosowania, a państwa senatorów o wypełnienie tych kart.
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, czy wszyscy państwo senatorowie otrzymali karty do głosowania?
(Senator Jan Rulewski: Ja nie dostałem.)
(Senator Piotr Zientarski: Już po terminie.)
(Senator Leszek Czarnobaj: Rulewski nie dostał.)
Jeszcze pan senator Jan Rulewski nie otrzymał karty do głosowania imiennego. Bardzo proszę sekretarza Marka Pęka o przekazanie karty panu senatorowi. Dziękuję.
Czy wszyscy senatorowie otrzymali karty?
(Rozmowy na sali)
Czy wszyscy senatorowie otrzymali karty? Rozumiem, że wszyscy.
Przypominam państwu senatorom o konieczności wpisania czytelnie na pierwszej stronie, w górnym lewym rogu…
(Rozmowy na sali)
…w górnym lewym rogu swojego imienia i nazwiska. Czyli na górze po lewej stronie ma być imię i nazwisko.
Myślę, że możemy… A, nie możemy, bo ja jeszcze…
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, czy już wszyscy wypełnili karty? Możemy przystąpić… Wypełnili i podpisali? Podpisać należy w górnym lewym rogu.
(Rozmowy na sali)
Czytelnie, imię i nazwisko.
Dobrze, proszę państwa, rozumiem, że możemy powoli przystępować…
To teraz bardzo proszę senatora sekretarza Aleksandra Szweda o odczytywanie kolejno nazwisk senatorów, a państwa senatorów proszę, żebyście po wyczytaniu nazwisk wrzucali do urny wypełnione karty do głosowania.
[…]
Marszałek Stanisław Karczewski:
Czy wszyscy państwo senatorowie oddali głosy?
Dziękuję bardzo.
Proszę teraz senatorów sekretarzy o obliczenie głosów i sporządzenie protokołu głosowania imiennego.
Zarządzam przerwę do godziny 11.20. Może być?
[…]Powracamy… Możemy już, tak?
(Senator Sekretarz Aleksander Szwed: Tak, możemy.)
Powracamy do rozpatrywania punktu czterdziestego pierwszego porządku obrad: wybór ławników Sądu Najwyższego.
Informuję, że senatorowie sekretarze skończyli obliczanie głosów i sporządzili protokół głosowania imiennego.
No i niestety to ja ogłaszam, tak?
Szanowni Państwo, odczytuję protokół imiennego głosowania z dnia 29 czerwca 2018 r. w sprawie wyboru ławników Sądu Najwyższego.
Wyznaczeni przez marszałka Senatu do przeprowadzenia głosowania sekretarze Senatu – senator Aleksander Szwed, senator Waldemar Sługocki i senator Marek Pęk – stwierdzają, że w głosowaniu imiennym w sprawie wyboru ławników Sądu Najwyższego wydano kart 84, w tym kart nieważnych było 0, wrzucono do urny kart 57.
Za wyborem Kolankowskiego Mariusza Konrada oddano głosów 57, w tym głosów ważnych 57; za głosowało 20 senatorów, przeciw głosowało 17, a wstrzymało się 20.
Za wyborem Kowalskiego Józefa oddano głosów 57, w tym głosów ważnych 57; za głosowało 56 senatorów, przeciw – 0, wstrzymał się 1 senator.
Za wyborem Kuć Anny oddano głosów 57, w tym głosów ważnych 57; za – 56, przeciw – 0, wstrzymało się 0.
Za wyborem Kuśmierczyk-Balcerek Małgorzaty oddano głosów 57, ważnych – 56; za głosowało 55 senatorów, przeciw– 0, wstrzymał się 1 senator.
Za wyborem Lasoty Mirosława Zbigniewa oddano głosów 57, w tym głosów ważnych 50; za głosowało 2 senatorów, przeciw – 47, wstrzymał się 1 senator.
Za wyborem Leśniewskiego Jacka Karola oddano głosów 57, głosów ważnych 57; za głosowało 56, przeciw – 0, wstrzymał się 1.
Za wyborem Markiewicza Romana Adama oddano głosów 57, ważnych 57; za głosowało 56, przeciw nikt, wstrzymał się 1 senator.
Za wyborem Molczyka Marka Sławomira oddano głosów 57, głosów ważnych 57; za głosowało 56 senatorów, 1 senator się wstrzymał.
Za wyborem Pawlak Agaty oddano głosów 57, w tym głosów ważnych 57; za było 56 senatorów, przeciw – 0, wstrzymał się 1 senator.
Za wyborem Popończyka Aleksandra Stefana oddano głosów 57, w tym ważnych 57; za głosowało 56 senatorów, przeciw – 0, wstrzymał się 1 senator.
Za wyborem Rutkowskiej Bogusławy oddano głosów 57, w tym ważnych 57; za było 56 senatorów, przeciw – 0, wstrzymał się 1 senator.
Za wyborem Szczepki Wojciecha oddano głosów 57, w tym ważnych 57; za głosowało 56 senatorów, przeciw – 0, wstrzymał się 1 senator.
Za wyborem Szepeluk Elizy Anny oddano głosów 57, w tym ważnych 57; za było 56 senatorów, przeciw – 0, wstrzymał się 1 senator.
Za wyborem Witkowskiej Joanny oddano głosów 57, w tym ważnych 54; za było 2 senatorów, przeciw – 47, wstrzymało się 5.
Za wyborem Zielonki Agnieszki Ingi oddano głosów 57, w tym głosów ważnych 56; za głosowało 45 senatorów, przeciw – 5, wstrzymało się 5.
Warszawa, dnia 29 czerwca 2018 r. Podpisano: Aleksander Szwed, Waldemar Sługocki, Marek Pęk.
(Senator Sekretarz Waldemar Sługocki: Pęk.)
Tak, Pęk.
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie wyboru ławników Sądu Najwyższego.
