UCHWAŁA Nr 1
z 1 marca 2018 r.
Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej
dotycząca przerwania kadencji Prezesów i Wiceprezesów Sądów
Sędziowie – członkowie Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej składają podziękowania wszystkim Prezesom i Wiceprezesom Sądów, którzy w okresie od 12 sierpnia 2017 r. do 12 lutego 2018 r. zostali odwołani z pełnionych funkcji na zasadach wynikających z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 12 lipca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.1452).
Doceniając wysokie kompetencje i zaangażowanie w wypełnianie swych obowiązków przez wskazanych Sędziów, Zgromadzenie w pełni aprobuje stanowisko Krajowej Rady Sądownictwa z 20 grudnia 2017 r. w sprawie odwoływania prezesów i wiceprezesów sądów oraz solidaryzuje się w tym zakresie z licznymi uchwałami zgromadzeń sędziowskich.
Zgromadzenie wyraża stanowczą dezaprobatę zarówno co do arbitralnego i pozbawionego rzeczowego uzasadnienia odwoływania prezesów i wiceprezesów sądów z pełnionych funkcji, jak i formy przekazywania decyzji o odwołaniu za pomocą urządzeń teleinformatycznych lub poprzez środki masowej komunikacji.
Zgromadzenie składa podziękowania wszystkim Sędziom, którzy w geście solidarności z odwołanymi w tym trybie Prezesami i Wiceprezesami zrezygnowali z pełnionych przez siebie funkcji oraz Sędziom, którzy tych funkcji nie przyjęli.
UCHWAŁA Nr 2
z 1 marca 2018 r.
Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej
w sprawie wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa
Sędziowie – członkowie Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej wyrażają kategoryczny sprzeciw wobec sposobu wybierania członków Krajowej Rady Sądownictwa w części składającej się z sędziów, będącego konsekwencją przepisów ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz.3).
Zgromadzenie wskazuje, że wybór 15 sędziów przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej stanowi oczywiste i rażące naruszenie art. 187 ust. 1 Konstytucji RP, który w pkt. 3 przyznaje Sejmowi prawo wyboru jedynie 4 członków KRS, pozostawiając jednocześnie w pkt. 2 wybór 15 członków – sędziom.
Potwierdził to nie tylko Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku z 18 lipca 2007 r. w sprawie K 25/2007, ale także Komisja Wenecka, Parlament Europejski w swoich rezolucjach, ONZ w zajmowanych stanowiskach. Wynika to także z dokumentów takich jak Europejska Karta o Statusie Sędziów opracowana przez Radę Europy w 1998 r., gdzie w pkt. 1.3 wskazuje się: „W odniesieniu do każdej decyzji mającej wpływ na selekcję, rekrutację, powołanie, rozwój kariery lub zakończenie służby przez sędziego, statut przewiduje interwencję organu niezależnego od organów władzy wykonawczej i ustawodawczej, w którym co najmniej połowa zasiadających to sędziowie wybierani przez innych sędziów, zgodnie z zasadami gwarantującymi jak najszerszą reprezentację sądownictwa.” Podobne zapisy znajdują się w Powszechnej Karcie Sędziego sporządzonej w 2010 r. pod egidą Międzynarodowego Stowarzyszenia Sędziów, gdzie w pkt. 13 wskazuje się „Dla zapewnienia niezawisłości sędziowskiej każde państwo powinno stworzyć Radę Sądownictwa lub inne specjalne ciało, niezależne od władzy ustawodawczej i wykonawczej, wyposażone w szerokie kompetencje w dziedzinie dotyczącej ich statutu, organizacji, działania i wizerunku. Rada powinna składać się albo z samych sędziów lub w większości z sędziów, wybieranych przez ich przedstawicieli. (…)”.
Ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa w kształcie obowiązującym od 17 stycznia 2018 r. jest sprzeczna ze wskazaną normą konstytucyjną, odchodzi od cywilizacyjnych standardów właściwych dla państwa prawa i w swych skutkach upolitycznia wybór sędziów, podważając zasadę niezależności władzy sądowniczej od władzy ustawodawczej i wykonawczej, pozbawiając obywateli należytego poziomu ochrony ich praw i wolności, w tym zwłaszcza prawa do rzetelnego procesu.
Zgromadzenie również zauważa, że zgłoszeni sędziowie – kandydaci do Krajowej Rady Sądownictwa nie mają szerokiego poparcia środowiska sędziowskiego i nie mogą być uważani za jego reprezentantów. Jednocześnie zachodzą poważne wątpliwości co do tego, czy są to kandydatury spełniające najwyższy standard zawodowy i etyczny jaki powinien legitymować sędziego do sprawowania funkcji członka Krajowej Rady Sądownictwa.
Zgromadzenie stanowczo sprzeciwia się utajnieniu list osób, które udzieliły poparcia zgłoszonym kandydatom. Przeczy to zasadom jawności życia publicznego i transparentności procedur, właściwym dla państwa prawa.
UCHWAŁA Nr 3
z 1 marca 2018 r.
Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej
w sprawie nowej ustawy o Sądzie Najwyższym
Sędziowie – członkowie Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej uważają za szkodliwą nową ustawę o Sądzie Najwyższym.
Została ona przygotowana z naruszeniem reguł tworzenia prawa, bez szerokich konsultacji społecznych, z pominięciem krytycznych opinii naukowych oraz stanowisk organizacji prawniczych i akademickich.
Zmiany w niej przyjęte budzą szczególne zastrzeżenia w zakresie wygaszania konstytucyjnej kadencji Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w trybie ustawy zwykłej, przenoszenia w stan spoczynku znacznej części sędziów Sądu Najwyższego, utworzenia w Sądzie Najwyższym Izby Dyscyplinarnej wyposażonej w szczególne kompetencje, wprowadzenia instytucji skargi nadzwyczajnej podważającej pewność obrotu prawnego i stabilność orzeczeń sądowych.
Wprowadzone zmiany, wbrew stanowisku polityków, nie odpowiadają na najważniejsze problemy wymiaru sprawiedliwości w Polsce. Przeciwnie, stwarzają w uchwalonym kształcie istotne i realne zagrożenia dla niezależności sądów i niezawisłości sędziowskiej. Grożą upadkiem autorytetu Sądu Najwyższego, co będzie miało negatywne konsekwencje dla bezpieczeństwa prawnego obywateli, jednolitości orzecznictwa sądowego i sprawności postępowań.
Ustawa, w kontekście uchwalonych w ostatnim czasie innych zmian w wymiarze sprawiedliwości, stanowi zagrożenie dla wolności i bezpieczeństwa obywateli oraz ustroju demokratycznego państwa prawa.
Zmiany te naruszają zasadę trójpodziału władzy, podporządkowując władzę sądowniczą władzy wykonawczej i ustawodawczej.
UCHWAŁA Nr 4
z 1 marca 2018 r.
Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej
Zgromadzenie Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej wyraża stanowczy sprzeciw wobec nieprawdziwej i destrukcyjnej polityki informacyjnej dotyczącej funkcjonowania sądów w Polsce.
Nie zgadzamy się również na represyjne działania w stosunku do sędziów wydających „niewłaściwe” – zdaniem władzy – orzeczenia, a także na dowolną, nietransparentną i dyskryminującą praktykę nieprzedłużania możliwości orzekania przez sędziów.
Stoimy na stanowisku, że sędziowie mają prawo, a niekiedy nawet obowiązek zabierania głosu w debacie publicznej w sprawach dotyczących ochrony zasad demokratycznego państwa prawnego, a w szczególności trójpodziału władzy, niezależności sądów i niezawisłości sędziów. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w uchwałach Rady Konsultacyjnej Sędziów Europejskich (CCJE – opinia nr 3 z 2002r. pkt 34; opinia nr 18 z 2015r. pkt 41), w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (m.in. sprawa Baka przeciwko Węgrom, wyrok z 27 maja 2014r., skarga nr 20261/12), a także w § 4 Zbioru Zasad Etyki Zawodowej Sędziów i Asesorów Sądowych.