Czwartek, 7 września 2023 r
Wyrok w sprawie C-601/21 Komisja przeciwko Polsce
Dokonując transpozycji dyrektywy 2014/24/UE w sprawie zamówień publicznych, Polska wyłączyła z zakresu zastosowania tej regulacji procedury wytwarzania szeregu dokumentów, druków i znaków. Wyłączenia dotyczą dokumentów publicznych (takich jak dowód osobisty, dokumenty paszportowe i książeczka żeglarska), znaków akcyzy, znaków legalizacyjnych, nalepek kontrolnych czy kart do głosowania.
W opinii Komisji wprowadzenie tych wyłączeń stanowi naruszenie dyrektywy 2014/24/UE, gdyż doszło w ten sposób do ograniczenia zakresu jej stosowania.
W ramach postępowania poprzedzającego wniesienie skargi Polska powołała się na konieczność ochrony bezpieczeństwa dokumentów urzędowych. Zgadzając się co do potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa i autentyczności tych dokumentów, Komisja uważa, że Polska nie wykazała, iż wymagana ochrona, w tym przed fałszowaniem albo w związku z przepisami o ochronie danych osobowych, nie może zostać wdrożona w ramach procedury udzielania zamówień publicznych przewidzianej w dyrektywie 2014/24/UE
Wniosek z Opinii Rzecznika generalnego Nicholasa Emiliou, przedstawionej 2 marca 2023 r.
„123 [….]proponuję, aby Trybunał:
– orzekł, że poprzez wyłączenie wytwarzania niektórych dokumentów, druków i znaków z zakresu stosowania przepisów o zamówieniach publicznych zawartych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom, jakie na niej ciążą na mocy art. 1 ust. 1 i 3 oraz art. 15 ust. 2 i 3 dyrektywy 2014/24 w związku z art. 346 ust. 1 lit. a) TFUE; oraz
– orzekł, że Komisja Europejska i Rzeczpospolita Polska pokrywają własne koszty.
Opinia rzecznika generalnego w sprawie C-371/22 G
Pytanie Sądu Okręgowego w Warszawie zmierza do wyjaśnienia, czy dyrektywa 2009/72/WE dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej sprzeciwia się nałożeniu na odbiorcę energii, prowadzącego działalność gospodarczą, kary umownej za rozwiązanie umowy na dostawę, bez względu na wysokość szkody poniesionej przez dostawcę i bez ustawowego określenia kryteriów naliczania i miarkowania tej kary.
Sąd dąży ponadto do ustalenia, czy ww. dyrektywa stoi na przeszkodzie zastrzeżeniu w umowie na dostawę energii elektrycznej, aby odbiorca – w razie przedterminowego rozwiązania tej umowy – musiał uiścić opłatę odpowiadającą de facto kosztom nieodebranej energii.
Wtorek, 12 września 2023 r.
Rozprawa w sprawie C-814/21 Komisja przeciwko Polsce
W skardze Komisja twierdzi, że ustawodawstwo polskie odmawiające obywatelom Unii, którzy nie mają obywatelstwa polskiego, ale zamieszkują w Polsce, prawa członkostwa w partii politycznej jest niezgodne z prawem unijnym (art. 22 TFUE). Uniemożliwia ono bowiem tym obywatelom Unii wykonywanie ich praw politycznych na takich samych zasadach, jak obywatele polscy. [Patrz także: Nowy konflikt Polski z Unią Europejską na horyzoncie?; Stanisław Biernat: Czy obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej powinni mieć prawo zrzeszania się w partiach politycznych w Polsce?]
Analogiczny zarzut Komisja sformułowała względem prawodawstwa czeskiego (sprawa C-808/21).
Rozprawa zostanie przeprowadzona łącznie dla obu tych skarg Komisji.
Środa, 13 września 2023 r.
Rozprawa w sprawie C-531/22 Getin Noble Bank i in.
Tłem sprawy są dwie umowy kredytu indeksowanego do CHF, których dłużnik nie wykonał. W elektronicznym postępowaniu upominawczym wydane zostały dwa nakazy zapłaty, uwzględniające żądania banku, od których dłużnik nie wniósł sprzeciwu.
Po uprawomocnieniu się nakazów zapłaty, opatrzono je klauzulą wykonalności i wszczęto egzekucję z nieruchomości dłużnika. Sąd Okręgowy w Warszawie, w ramach nadzoru nad postępowaniem egzekucyjnym, zastanawia się, czy dyrektywa 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich pozwala na tym etapie procedury dokonać z urzędu kontroli nieuczciwych warunków zawartych w umowach, które jak dotąd nie były poddane kontroli sądowej.
W drugim pytaniu Sąd odsyłający zastanawia się, czy przepisy ww. dyrektywy pozwalają rozciągnąć skutki wpisu postanowienia umownego do krajowego rejestru klauzul niedozwolonych na przedsiębiorcę, który nie był stroną postępowania, które doprowadziło do dokonania tego wpisu.
Czwartek, 14 września 2023 r.
Opinia rzecznika generalnego w sprawie C-582/21 Profi Credit Polska
Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożył Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie.
Sąd ten rozpatruje zażalenie konsumentki na odrzucenie jej skargi o wznowienie postępowania dotyczącego umowy pożyczki, której konsumentka była stroną. Żądanie wznowienia opiera się przede wszystkim na wyroku Trybunału Sprawiedliwości wydanym w sprawie C-176/17 Profi Credit Polska.
Zdaniem skarżącej, w świetle tego wyroku TSUE, umowa pożyczki łącząca strony postępowania przed sądem polskim zawierała klauzule abuzywne, co sąd powinien był zbadać z urzędu i na tej podstawie oddalić pozew o zapłatę wytoczony przeciwko konsumentce. Zaniechanie tej oceny doprowadziło do rażącego naruszenia prawa.
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie wskazał, że żaden z przepisów Kodeksu postępowania cywilnego nie przewiduje wyraźnej podstawy wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem, w związku z wydaniem wyroku przez Trybunału Sprawiedliwości. Sąd odsyłający zastanawia się jednak, czy taką podstawę do wznowienia można wywieść z orzecznictwa Trybunału dotyczącego zasady równoważności oraz wykładni zgodnej z prawem Unii
/Na podstawie komunikatu prasowego TSUE/
