U C H W A Ł A

Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Okręgu Sądu Okręgowego w Białymstoku z 28 grudnia 2017 roku

Sędziowie Sądu Okręgowego w Białymstoku oraz przedstawiciele Sędziów Sądów Rejonowych w Białymstoku, Bielsku Podlaskim i Sokółce wyrażają zdecydowany sprzeciw dla praktyki dotyczącej arbitralnego niewyrażania zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego przez kobietę, która ukończyła 60 lat.

Wprowadzony ustawą z 12.07.2017 r. o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2017.1452; art. 1 pkt 26) lit. b)) §1b art. 69 u.s.p. – upoważniający Ministra Sprawiedliwości do wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego m.in. przez kobietę, która ukończyła 60 lat – wskazuje na kryteria, które należy poddać analizie. Tak więc zarówno decyzja pozytywna, jak i negatywna, powinna zawierać uzasadnienie tłumaczące powody jej podjęcia. Sędzia, tak jak każdy pozostający w stosunku pracy obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, ma prawo znać powody, które zadecydowały o tym, że nie może dalej pełnić służby, pomimo nieukończenia 65 roku życia.

W przypadku sędziów Sądu Okręgowego w Białymstoku negatywne decyzje w trybie art. 69§1b u.s.p. zostały ponadto podjęte bez zapoznania się z wykazem służbowym, który przecież, zgodnie z art. 67§1 u.s.p., zawiera podstawowe dane dotyczące stosunków służbowych i osobistych w zakresie mającym wpływ na pełnienie urzędu sędziego. Nie zawierają one żadnego uzasadnienia – nie wiadomo więc dlaczego jeden sędzia – będący w tożsamej sytuacji faktycznej i prawnej – uzyskuje zgodę Ministra, zaś inny nie. Tego rodzaju postępowanie organów władzy wykonawczej narusza nie tylko zasadę transparentności oraz równości wobec prawa, ale też godzi w podstawowe prawa pracownicze określone w Rozdziale II i IIa Kodeksu pracy. Ocenione być może również jako autorytarne (w sensie nadużycia władzy) i naruszające osobowościową godność sędziego, czyli jego poczucie własnej wartości związane z wieloletnią, wymagającą wiele trudu i poświęceń, pracą zawodową.

Artykuł 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP statuuje zasadę równości wobec prawa, równego traktowania przez władze publiczne oraz zakaz dyskryminacji m.in. w życiu społecznym. Z jej art. 33 wynika zaś, że kobieta i mężczyzna w Rzeczypospolitej Polskiej mają równe prawa m.in. w życiu społecznym, jak również równe prawo do zatrudnienia oraz zajmowania stanowisk. Obywatele polscy korzystający z pełni praw publicznych mają prawo dostępu do służby publicznej na jednakowych zasadach, o czym stanowi art. 60 Konstytucji RP.

Przepis art. 69§1b u.s.p. w zakresie, w jakim pozwala na dowolne i uznaniowe pozbawienie kobiety sędziego możliwości pracy do osiągnięcia wieku takiego samego, jak w przypadku mężczyzny, jest sprzeczny w ww. przepisami Konstytucji, art. 1 ust. 1 pkt a) oraz art. 2 Konwencji Nr 111 dotyczącej dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu przyjętej w Genewie 25.06.1958 r. (Dz.U.61.42.218), zakazem dyskryminacji ze względu na płeć i wiek określonym w art. 11³ Kodeksu pracy oraz zasadą równego traktowania unormowaną w art. 183a§1-§3 k.p. i art. 183b§1 pkt 1) k.p.

Także obecna sytuacja kadrowa oraz dotycząca obciążenia zadaniami pionu cywilnego oraz pionu pracy i ubezpieczeń społecznych w Sądzie Okręgowym w Białymstoku, nie daje podstaw do uznania, że decyzje Ministra Sprawiedliwości o braku zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziów z ww. sądu, były słuszne.

W związku z powyższym wzywamy do ich reasumpcji.

Zgromadzenie zobowiązuje władze Sądu Okręgowego w Białymstoku do zamieszczenia powyższej uchwały na stronie internetowej Sądu oraz przesłania uchwały Ministrowi Sprawiedliwości, Przewodniczącemu Krajowej Rady Sądownictwa oraz Prezesom Sądów Apelacyjnych i Okręgowych.

http://bialystok.so.gov.pl/aktualnosci.html (nie zamieszczono)