Senat 21 lipca br. zdecydował o wniesieniu do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw.

Celem projektu jest zmiana regulacji ograniczających prowadzenie inwestycji w zakresie elektrowni wiatrowych w związku z wprowadzonymi wymogami dotyczącymi odległości tych elektrowni od budynków mieszkalnych albo budynków o funkcji mieszanej. Obecnie nie mogą być one zlokalizowane w odległości mniejszej niż 10-krotna wysokość turbiny, tzw. zasada. 10h. W myśl projektowanych przepisów elektrownie wiatrowe będą mogły być budowane w odległości nie mniejszej niż 500 metrów. Decyzję w sprawie lokalizacji turbiny wiatrowej na wniosek inwestora ma podejmować rada gminy.

Projekt wprowadza także opłatę na rzecz społeczności lokalnej, w wysokości 3% wartości wytworzonej i sprzedanej energii w elektrowni wiatrowej, stanowiącą przychód gminy, na terenie której znajduje się turbina wiatrowa. Maksymalna wysokość opłaty to 80 tys. zł rocznie od 1 MW mocy zainstalowanej. na danym terenie. Opłata ma być przeznaczona m.in. na walkę z ubóstwem energetycznym.

Dla inwestycji objętej wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, jeżeli planowana moc turbin wiatrowych nie przekracza mocy przyłączeniowej 20 MW, nie będzie wymagane opracowanie raportu oddziaływania na środowisko, jednak z zastrzeżeniem, że w odległości co najmniej 2 kilometrów od tej inwestycji nie może być zlokalizowana inna elektrownia wiatrowa. Zwolnienie z obowiązku sporządzania oceny oddziaływania na środowisko nie będą podlegały inwestycje na obszarze 2 kilometrów od granic terenów chronionych np. parków narodowych, czy obszarów Natura2000

Za przyjęciem projektu głosowało 51 senatorów, 44 – było przeciwko, 2 – wstrzymało się od głosu. Do reprezentowania Izby w sejmowych pracach nad tym projektem został upoważniony senator Stanisław Gawłowski. (CIS/pr)

Zdjęcie ilustrujące: Niestuszewo – stumetrowy maszt elektrowni wiatrowej. Autor: Jarosław Roland Kruk / Wikipedia