Jednym z niespodziewanych skutków kryzysu konstytucyjnego w Polsce, który rozpoczął się na przełomie 2015 i 2016 r., jest rozwój rozproszonej kontroli konstytucyjności ustaw. Konstytucja ustanawia scentralizowany model kontroli prawa, a mimo to sądy powszechne samodzielnie odmawiają w ramach toczących się przed nimi postępowań stosowania ustaw naruszających standardy konstytucyjne. Motywują to koniecznością zastąpienia Trybunału Konstytucyjnego, który stracił przymiot niezależności od władzy politycznej, a także potrzebą utrzymania efektywnej ochrony nadrzędności konstytucji i praw podstawowych jednostki.
Celem artykułu dr. hab. Piotra Radziewicza, opublikowanego w Utrecht Law Review i w Academia.edu jest przybliżenie nowej praktyki sądów, opis jej przyczyn i warunków, a także analiza prawna skutków jej podejmowania. Zjawisko, które rozwija się w polskim prawie, daje się ująć w kategoriach teoretycznych, stąd hipoteza badawcza, że wskutek działalności sądów dochodzi do systemowej zmiany kontroli konstytucyjności ustaw w Polsce oraz aktywizacji mechanizmu obronnego demokracji konstytucyjnej.
Judicial_Change_to_the_Law_in_Action_ofTytuł od redakcji
