W wyroku wydanym 9 lutego Sąd Unii Europejskiej (w składzie 5 sędziów) stwierdził nieważność decyzji Komisji Europejskiej o odrzuceniu złożonej do niej skargi na PKP Cargo, spółkę kontrolowaną przez państwo polskie, w sprawie zarzucanego jej nadużycia pozycji dominującej na rynku usług kolejowych przewozów towarowych w Polsce. Sąd po raz pierwszy zbadał wpływ systemowych lub ogólnych nieprawidłowości w zakresie poszanowania państwa prawnego w państwie członkowskim na określenie organu ochrony konkurencji najbardziej właściwego do rozpatrzenia skargi.

Z wyroku chcemy zacytować trzy fragmenty (MK dziękuje prof. Stanisławowi Biernatowi):

90. Orzecznictwo wymaga zatem od Komisji, aby jeszcze przed odrzuceniem skargi ze względu na brak interesu Unii upewniła się, że organy krajowe będą w stanie chronić w wystarczającym stopniu prawa składającego skargę. W zakresie, w jakim orzecznictwo to odnosi się w szeroki sposób do „organów krajowych”, dotyczy ono jednocześnie krajowych organów ochrony konkurencji i sądów krajowych właściwych w tej dziedzinie. Tymczasem gdyby w danym państwie członkowskim istniały systemowe lub ogólne nieprawidłowości mogące zagrozić niezależności tych organów, a także poważne i sprawdzone podstawy, aby uznać, że gdyby Komisja odrzuciła złożoną do niej skargę i gdyby skargę wniesiono do tych organów, składający skargę byłby narażony na rzeczywiste ryzyko naruszenia jego praw, wówczas wspomniane organy krajowe nie byłyby w stanie chronić w wystarczającym stopniu praw składającego skargę w rozumieniu orzecznictwa przypomnianego w pkt 45 powyżej.
/…/
92. Z całości powyższych rozważań wynika, że przestrzeganie wymogów państwa prawnego jest istotnym czynnikiem, który Komisja powinna wziąć pod uwagę celem określenia organu ochrony konkurencji najbardziej właściwego do rozpatrzenia skargi, i że w tym celu Komisja mogła zastosować w niniejszym przypadku w drodze analogii wyrok z dnia 25 lipca 2018 r., Minister for Justice and Equality
/…/
104. Tak więc z zaskarżonej decyzji nie wynika, by Komisja zbadała w sposób konkretny i dokładny różne poszlaki przedstawione przez skarżącą w toku postępowania administracyjnego. Tymczasem zgodnie z orzecznictwem przypomnianym w pkt 97 powyżej Komisja powinna była ocenić w sposób konkretny i dokładny, w świetle szczególnych obaw wyrażonych przez skarżącą oraz udzielonych przez nią ewentualnie informacji, czy w okolicznościach niniejszej sprawy istniały poważne i sprawdzone podstawy, by uznać, iż skarżąca byłaby narażona na rzeczywiste ryzyko naruszenia jej praw, gdyby jej sprawę miały zbadać organy krajowe.

Wyrok nie jest prawomocny, Komisja może odwołać się do Trybunału Sprawiedliwości. Poniżej – komunikat prasowy TSUE. Cały wyrok jest dostępny tutaj ⇒