Jak podał serwis internetowy Naczelnego Sądu Administracyjnego, z dniem 1 października 2021 r. były prezes NSA, ostatnio dyrektor Biura Orzecznictwa prof. dr hab. Roman Hauser przeszedł w stan spoczynku.
Profesor związany był z sądownictwem administracyjnym od 1991 r., początkowo wykonywał obowiązki sędziego NSA w Ośrodku Zamiejscowym w Poznaniu, a z dniem 22 maja 1992 r. został powołany po raz pierwszy na stanowisko Prezesa NSA. Po upływie sześcioletniej kadencji, ponownie został powołany na urząd Prezesa NSA. W latach 2004-2010 pełnił funkcję Dyrektora Biura Orzecznictwa, a od 2006 r. – Wiceprezesa NSA. Z dniem 23 maja 2010 r., został powołany, po raz trzeci, na stanowisko Prezesa NSA, które sprawował do 2015 r. Od 2016 r. był naczelnikiem wydziału gromadzenia i publikacji orzeczeń sądów administracyjnych w Biurze Orzecznictwa NSA. Z dniem 26 marca 2019 r. ponownie został powołany na stanowisko Dyrektora Biura Orzecznictwa NSA, które sprawował do dnia przejścia w stan spoczynku.
Na szczególną uwagę zasługuje wpływ Profesora na kształt, niezależność i pozycję polskiego sądownictwa administracyjnego. Jest On bowiem współautorem założeń teoretycznych i współtwórcą reformy sądownictwa administracyjnego, wprowadzającej dwuinstancyjny model postępowania sądowoadministracyjnego w Polsce. Przygotowana pod kierunkiem Profesora reforma z 2004 r. zmieniła sposób funkcjonowania organów administracji publicznej w zakresie sądowej kontroli działań administracji oraz ochrony praw jednostki.
Za wybitne osiągnięcia Profesora Romana Hausera w dziedzinie nauk prawnych w zakresie ustrojowego, materialnego, proceduralnego i egzekucyjnego prawa administracyjnego oraz ustrojowego i proceduralnego prawa sądowoadministracyjnego, a także szczególny wkład w kształtowanie nowego ładu publicznego Rzeczypospolitej Polskiej przez wieloletnie budowanie niezależności i prestiżu sądownictwa administracyjnego Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w 2014 r. nadał Profesorowi tytuł doktora honoris causa.
Profesor od 1991 r., tj. od powołania na stanowisko sędziego NSA, niezależnie od nieprzerwanego orzekania, kierował tym Sądem, albo też pełnił inne istotne funkcje w sądownictwie administracyjnym. Kierowanie Sądem najwyższej instancji przez trzy kadencje, w tym opracowanie i wdrożenie reformy sądownictwa administracyjnego to przypadek bez precedensu w historii polskiego sądownictwa.
Serwis NSA pominął dwa ważne fakty z sędziowskiej biografii prof. Romana Hausera:
W 2014 został przewodniczącym Krajowej Rady Sądownictwa.
8 października 2015 został wybrany przez Sejm VII kadencji na sędziego Trybunału Konstytucyjnego na miejsce sędzi prof. Marii Gintowt-Jankowicz (jej kadencja dobiegała końca 6 listopada). W konsekwencji zrezygnował ze stanowisk w KRS i NSA. Jego kadencja jako sędziego TK zgodnie z uchwałą Sejmu rozpoczęła się 7 listopada 2015 (jeszcze w okresie trwania Sejmu VII kadencji). Jednak nie mógł rozpocząć służby orzeczzniczej – nie złożył dotąd ślubowania wobec prezydenta RP (z uwagi na brak inicjatywy ze strony prezydenta Andrzeja Dudy).
25 listopada 2015 Sejm VIII kadencji głosami posłów PiS i Kukiz’15 podjął uchwałę „w sprawie stwierdzenia braku mocy prawnej” uchwały o wyborze Romana Hausera na sędziego TK.
3 grudnia 2015 Trybunał Konstytucyjny orzekł w wyroku w sprawie o sygn. akt K 34/15, że przepisy ustawy o TK, na mocy których nastąpił wybór na sędziego TK m.in. prof. Romana Hausera, są zgodne z Konstytucją RP, a prezydent jest obowiązany do niezwłocznego przyjęcia ślubowania.
