Zbigniew Ziobro, w czapeczce Prokuratora Generalnego, wniósł do Trybunału Konstytucyjnego o uznanie za sprzeczny z Konstytucją RP Artykuł 6 zdanie 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Wniosek otrzymał sygnaturę akt K 6/21.
Dla porządku najpierw przytoczymy cały Art. 6 Konwencji, zaznaczając zdanie pierwsze, o które Zbigniewowi Ziobrze chodzi, uznając przy tym, że do wniosku Prokuratora Generalnego trzeba podejść ze śmiertelną powagą. Po uznaniu za sprzeczną z Konstytucją normy Art. 6 Konwencji trzeba będzie bowiem zbadać w następnej kolejności niezgodność z Konstytucją RP zapisów Karty Narodów Zjednoczonych, w której prawa i wolności człowieka są poruszone aż siedmiokrotnie, a nadto ratyfikował ją zbrodniarz Bolesław Bierut. Ekstremiści proponują wreszcie kontrolę konstytucyjności samej Konstytucji RP. Szczerze mówiąc, przychyliłbym się do tego odważnego pomysłu, by Trybunał Konstytucyjny Julii Przyłębskiej od niego zaczął swój nowy, zapowiadający wiele niespodzianek, sezon. Jestem pewien, że 5. osobowy skład: Bogusław Sochański, Julia Przyłębska, Justyn Piskorski, Stanisław Piotrowicz i Krystyna Pawłowicz – da radę. (pr)
Artykuł 6
PRAWO DO RZETELNEGO PROCESU SĄDOWEGO
1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej.
Postępowanie przed sądem jest jawne, jednak prasa i publiczność mogą być wyłączone z całości lub części rozprawy sądowej ze względów obyczajowych, z uwagi na porządek publiczny lub bezpieczeństwo państwowe w społeczeństwie demokratycznym, gdy wymaga tego dobro małoletnich lub gdy służy to ochronie życia prywatnego stron albo też w okolicznościach szczególnych, w granicach uznanych przez sąd za bezwzględnie konieczne, kiedy jawność mogłaby przynieść szkodę interesom wymiaru sprawiedliwości.
2. Każdego oskarżonego o popełnienie czynu zagrożonego karą uważa się za niewinnego do czasu udowodnienia mu winy zgodnie z ustawą.
3. Każdy oskarżony o popełnienie czynu zagrożonego karą ma co najmniej prawo do:
a) niezwłocznego otrzymania szczegółowej informacji w języku dla niego zrozumiałym o istocie i przyczynie skierowanego przeciwko niemu oskarżenia;
b) posiadania odpowiedniego czasu i możliwości do przygotowania obrony;
c) bronienia się osobiście lub przez ustanowionego przez siebie obrońcę, a jeśli nie ma wystarczających środków na pokrycie kosztów obrony – do bezpłatnego korzystania z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, gdy wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości;
d) przesłuchania lub spowodowania przesłuchania świadków oskarżenia oraz żądania obecności i przesłuchania świadków obrony na takich samych warunkach jak świadków oskarżenia;
e) korzystania z bezpłatnej pomocy tłumacza, jeżeli nie rozumie lub nie mówi językiem używanym w sądzie
Zdjęcie ilustrujące: Zbigniew Ziobro, Foto: Adam Guz/ KPRM