Komunikat Stowarzyszenia Sędziów Polskich „IUSTITIA” nt. praktycznych skutków wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z 15 lipca 2021 w sprawie C 791/19 oraz postanowienia zabezpieczającego z 14 lipca 2021 w sprawie C 204/21
W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z 15 lipca 2021 w sprawie C 791/19 oraz postanowieniem zabezpieczającym z 14 lipca 2021 w sprawie C 204/21 sędziowie, jako odpowiedzialni za stosowanie prawa Unii Europejskiej w Polsce, będą stosowali te orzeczenia na co dzień, gdyż orzeczenia TSUE są bezpośrednio skuteczne. Od dnia ich wydania wszystkie organy, w tym sądy, powinny pomijać skutki prawne decyzji Izby Dyscyplinarnej oraz nie stosować zakwestionowanych przepisów tzw. ustawy kagańcowej.
Taki obowiązek spoczywa na wszystkich sędziach oraz na osobach, które kierują Sądem Najwyższym i sądami powszechnymi. Jego naruszenie stanowi niedopełnienie obowiązków służbowych.
Zasada skutecznej ochrony sądowej praw, do której odnosi się art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE, stanowi zasadę ogólną prawa Unii wynikającą z tradycji konstytucyjnych wspólnych państwom członkowskim, wyrażoną w art. 6 i 13 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, potwierdzoną w art. 47 karty praw podstawowych.
Wykonanie ww. orzeczeń oznacza przede wszystkim, że:
1. Izba Dyscyplinarna powinna zaprzestać jakichkolwiek działań a jej decyzje (przyszłe i dotychczasowe) powinny stać się „niewidzialne” dla wszystkich sądów powszechnych i SN.
2. Sprawy dyscyplinarne sędziów oraz wnioski o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej należy przekazać do Izby Karnej SN.
3. Prezesi sądów, w których orzekają sędziowie Igor Tuleya i Paweł Juszczyszyn, mają prawny obowiązek dopuścić ich do orzekania.
4. Sędziowie sądów dyscyplinarnych wszystkich szczebli powinni powstrzymać się od orzekania do czasu zmiany przepisów przewidujących wyznaczanie sądów dyscyplinarnych przez Prezesa ID (wyznaczenie sądu naruszało prawo UE).
5. Sędziowie sądów powszechnych powinni samodzielnie rozpatrywać zarzuty braku niezawisłości sędziego lub braku niezależności sądu i wobec tego zaprzestać przesyłania wniosków o wyłączenie sędziego z powodu wątpliwości co do prawidłowości na stanowisko sędziowskie do Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.