https://www.tvn24.pl/sprawa-waldemara-zurka-skierowana-do-sadu-dyscyplinarnego,979411,s.html

Jak wiadomo żyjemy w ciekawych czasach. Od kiedy pewna fundacja przeprowadziła nieszablonową, interesującą i na swój sposób wiekopomną kampanię edukacyjną wiadomo powszechnie, że sędziowie są poważnym zagrożeniem dla porządku publicznego i dla bezpieczeństwa nas wszystkich. W tym dziś już niebudzącym w zasadzie kontrowersji poglądzie utwierdzają nas tylko godne odnotowania publiczne wystąpienia pana premiera. Z racji pewnych deficytów osobistych nie potrafię przytoczyć dokładnie ich treści, ale pewnie jak wszyscy pamiętamy, chodzi o pewne podobieństwo sędziów polskich do tych francuskich z czasów państwa Vichy i o to, że płacimy łapówki naszym przełożonym.

Pozwolę sobie wyrazić raczej mało kontrowersyjny, wręcz banalny pogląd, że szczególnie groźni są ci sędziowie, którzy oddają się nieuprawnionej nostalgii za czasami, gdy Konstytucja była czymś więcej niż wstępem do dyskusji jak ją obejść i złamać żeby za rękę nie złapali. Ta niebezpieczna grupa sędziów ciągle ma jeszcze jakieś rojenia o niezależności sądów i własnej niezawisłości. Co gorsza, sędziowie ci w swej bezczelności śmią podważać legalność ustanowienia sędziami Sądu Najwyższego tych, których wola polityczna rządzących umieściła tam, gdzie w normalny, legalny sposób zapewne by nigdy nie trafili.

Sędzia Waldemar Żurek jest tu przypadkiem szczególnym. Nie raz i nie dwa dostawał ostrzeżenia, że nie wolno krytykować, nie wolno mieć wątpliwości i nie wolno nazywać po imieniu kuglarskich sztuczek uważającego się za sędziego SN dr. hab. Kamila Zaradkiewicza. Skoro jednak to nie wystarczyło, nadszedł czas kary. Powiedzmy sobie szczerze krnąbnym sędzią Żurkiem nie zajmie się pierwszy lepszy z brzegu sędzia, którego pan minister o to poprosi

Będzie to sam zastępca rzecznika dyscyplinarnego Przemysław Radzik. Człowiek zwany w pewnych kręgach towarzyskich „Żelaznym Radzikiem”. Sędzia w którego myślach czyta sam zespół redakcyjny konta KastaWatch. Sędzia nieszablonowy i szybko uczący się. Nie każdy bowiem, po jedynie pół roku orzekania (w wymiarze 14% normalnego wpływu spraw) w sądzie okręgowym jako sędzia delegowany z sądu rejonowego jest już gotowy ubiegać się o urząd sędziego sądu apelacyjnego. Ja np, po prawie 10 latach orzekania w sądzie okręgowym czuję się ciągle jakoś zbyt mało doświadczony do kontrolowania wyroków moich starszych stażem kolegów. Ale są ludzie zdolniejsi, bardziej ambitni i lepiej odczytujący znaki czasu.

Tak więc, niewątpliwie sędzia Żurek ma powód do satysfakcji, w końcu nie byle kto zajął się przywracaniem go na właściwe tory postępowania.

Obserwując zaś co robią nasi zapracowani rzecznicy Schab, Lasota i Radzik nie wątpię, że w swej codziennej żmudnej pracy dokonują właściwych wyborów i zajmują się sprawami naprawdę ważnymi i zasługującymi na poświęcenie ich cennego czasu. Przecież Piebiakgate, zorganizowany hejt czy wyciek informacji z ministerstwa sprawiedliwości czy od rzeczników to są jakieś bajki, a podważanie legalności wyboru pana Zaradkiewicza to sprawa naprawdę groźna. Nie wiem czy dla praworządności w Polsce, ale na pewno dla tych, którzy zaplanowali i przeprowadzili obsadzenie swoimi zaufanymi ludźmi nowych izb w SN.

Tak więc trzymajmy kciuki za walczącego z hejtem zastępcę rzecznika. Kibicujmy sędziemu Radzikowi i jego kolegom, by nic nie odwracało ich uwagi od naprawdę ważnych zadań.